امشب داشتم وسیله هاموجمع میکردم برااسباب کشی پاهام درد وحشتناکی گرفتن
الان نشستم دردش خیلی کم شده
تنهاام هستم ،یهو به ذهنم اومد اگ دردش جدی باشه ومثلا باعث بشه فلج بشم(خواهرم یه پادرد تونوجوونی گرفت دکتراگفتن فلج میشه ولی خب به طورمعجزه آسایی خوب شد) ۸۰درصد یاحتی بیشتر احتمال میدم شوهرم نمونه باهام بعد هرکسی هم مشغول زندگی خودشه منم تنهای تنها بچه هم ندارم آنچنان وضع مالی خوبی ام ندارم که براآینده ام نگران نباشم وی چیز دیگ هم اینک تاالان فک میکردم خیلی آدم مقید ومحکمی ام ولی حتی باتصور همچین چیزی نمیتونم مطمئن باشم ک بازم بگم خدایا راضی ام به حکمتت وگله ای ندارم اصلا شاید کارم به افسردگی واستغفرالله خودکشی ام برسه ...
بایه پادرد ساده فهمیدم من بسیار کم ظرفیتم وشدیدا وابسته به دنیا،چقدتاالان فک میکردم کم توقع وقانع به کمترین چیزام درصورتی که من بزرگترین وبرترین وارزشمندترین نعمتو دارم اونم سلامتیه (البته فعلا معلوم نیس پاهام هنوزدردمیکنن😂)
