واسه من برعکسه.شوهرم فکرکنم یه جاهایی زیادی بهم رو داده. بپرم برم ظرفارو بشورم و خونه رو جمع کنم.هرکی حس کرد یه چیزی یاد گرفته به خصوص از داستان غزل بره سریع انجام بده و هیچ نگرانی ای نداشته باش.بازم میایم همو میبینیم.
مثلا با مامانش همه کارارو هماهنگ میکنه حتی یه کادو بر من..من بدم نمیاد از کادو ولی پول اون پول منم هست دوس ندارم یه کادو میگیره پای مامانش بخوره...مامانش روزی ٥ بار زنگ میزنه و از همه چی خبر میگیره و شدیدا دورو تشیف داره..خواهشا هرکی میدونه راهنماییم کنه همش طرف خانوادشو میگیره با اینکه خیلی کمتر از خانواده من بهش کمک و محبت میکنن
شیدایی جونم یعنی همیشه همیشه لطف نکن بهش. اما وقتی خوبه بهش لطف کن و انقدر لطف کن که وابسته بشه.که لطف مکرر تو بشه وظیفه ی مقرر تو.(اما دقت کن لطف مکرر رو جایی استفاده کن که لیاقتشو داره از نظرت)بعد این لطف میشه وظیفه.اگه یک بار این لطفو بهش ندی خودش میاد ملتمسانه ازت میخواد بهش لطف کنی. شاید حتی انقدر بهت وابسته بشه که دعوا کنه چرا دیگه با من خوب نیستی.چرا محلم نمیذاری...
شیدایی جون شاید منظورش اینه مثلا صبح که بیدار میشی تا شب بهش محبت نکنی بعد شب بهش یه محبت کوچیک بکنی یا ازش تعریف کنی بعد دوباره بیخیال بشی تا دو سه روز به نظرم مهم ترین قسمتش اینه که مث پرنسس ها زندگی کنی به خودت اهمیت بدی و اویزون نباشی
شیدایی من واقعیت تجربه ندارم . چرا باید انقد وابسته باشه اخه . فقط میدونم اگه کارهای قبلیت جواب نمیده یه تغییر رویه اساسی بده . ولی درکت میکنم حس خوبی نیست
توروخدا به منم کمک کنین
پری خانم اجازه میدی مشکلمو کامل بگم؟
پری من خیلی حواسم به تمیزی خونه بود چون حساسه یبار بعد مهمونی که مامانشینارو دعوت کردم گفت تو میخوای خودتو نشون بدی با پذیرایی که کردی منم بر اینکه قدر بدونه و بفهمه زحمت کشیدم خونرو تمیز نکردم کامل بعدش دعوا کرد ظرفارو شکست که قهری که قهری چه ربطی به خونه داره
به همین راحتی نمیشه یه نسخه داد مردا و زنها خیلی پیچیده ن و باید طرف رو بشناسی تا بدونی مشکل از کجاست
اخه شیما جان شوهرم همش میگه چرا به خودت میرسی و لباس میخوای درصورتیکه خیلی کم میخوامو ٦ ماه یبار میرم ارایشگاه.. میگه ارایش مطلقا نکن ولی یه زن ارایش مرده میبینه چش ور نمیداره!!! من واقعا گیر کردم
وای ظرفارو چرا شکست?
راستی شیدایی جون شوهر من اینجوری نیست‌اما همه برادرشوهرام و به خصوص بزرگه شدیدا وابسته مادرپدرشه و اولویت اول زندگیشن‌اما شوهر من نیست. نه واسه این که بگم من خیلی خوشبختمو خوش شانس نه. دلیلش اینه منو شوهرم قبلا با ادمایی عقد بودیم که زیر سرخونواده هامون بود و اونا مسببش بودن. وقتی هر دوتامون طلاق گرفتیم دیگه به حرفاشون گوش ندادیم(البته ما اونوقت همو نمیشناختیم)الانم چون هر دو توی گذشته ضربه خوردیم دیگه جز هم دیگه کسی رو نزدیک به خودمون نمیببنیم.بالاخره شوهرتوهم یه روز میفهمه خونوادش همیشه عقل کل نیستنو گاهی ممکنه اشتباهاتی کنن که فقط و فقط به ضرر پسرشون تموم بشه و بعدا خونوادش خودشونو بکشن کنار و تنهاش بذارن.
نزدیکه ی ساله نامزدم.قبل از نامزدی ی ماه تلفنی باهم حرفیدیم اونموقعه محبتش خوب بود.چون راهمون دوره بعد از نامزدی که رفتن خونشون هروقت اس میدادم یا میحزفیدیم من گریه میکردم ازبس میگفت حوصله نداره.خودش بهم گفت بهم محبت کن زیاد منم بهش محبت کردم ولی الان دیگه احساس میکنم تحقیر میشم
اره تازه چقدرم گرون بودن...ایشالا بفهمه ولی من چشم اب نمیخوره چون هرروز بیشتر از دیروز میشه طرف اونارو گرفتنو وابستگی چون طرف من که مامانشه خیلی با سیاست تشیف داره
خودش میگه تو منو بیشتر از خودم منو دوس داری.بخدا ازبس احترام میذارم تو فامیلشون من بهترین عروس انتخاب شدم ولی نامزدم قدر محبتمو نمیدونه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
2 دقیقه پیش
2 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
