سلام ،من ۲۳ سالمه ، خواهر دوست پ یا همون نامزدم که۶ ساله باهمیم ،امروز زنگ زد (متولد ۷۰) داشتیم حرف میزدیم بهش گفتم من به این کم سنیم و بچگیم که تو جامعه هم نبودم میدونم نباید اینکارو کنم اخه دوست پ یه کار احمقانه ای کرده ،بعد با یه لحنی برگشت گفت تو واقعا فکر میکنی بچه ای من هم سن تو بودم بچه زایدم چرا باید فکرکنی بچه ایچند روز دیگه ۲۴ سالت میشه ،با لحن بدی گفت من به دل گرفتم ،بنظرتون حق دارم به دل بگیرم ؟
اینم بگم یه بار رفته بودیم بیرون فکر کردن مامانمه
راس میگه بچه حساب نمیشی الان نوجوونی
گویا ایشان جز زاییدن هنر دیگری نداشتند
میخواسته حالتو بگیرنه عزیزم هیچوقت گلگیه شوهر یا دوست پسرتو جلوی خوار و مادرش نکن
خوب راست میگه مگه بچه ای من دخترم ۱۸ سالشه سال دیگه تنها داره میره یه کشور دیگه برای تحصیل شما ۲۴ سالت میگی بچه ای
ولی اون نباید با این لحن باهات حرف میزد 🥴
حق داشتی به دل بگیری
ولی واقعا بچه نیستی😑
در ضمن شما دوره ی بچگیت گذشته الان جوان هستی و بی تجربه
راست میگه بچه که نیستی ولی موضوع رو چرا عوض کرد حرف دوست پسرت بود حالا گیر داد ب سن تو
بد گفته ولی راست گفته
عزیزم ادما رو نمیشه مقایسه کرد مهم اون حس درونیه خودته . سن هم نشونه بزرگی و کوچیکی نیست مهم منش و طرز تفکر و عادات پسندیده و سبک زندگی سالم هر شخصه. چه بسا کسایی که سن بالایی دارن اما کارهای سخیف و بچه گانه ازشون سر میزنه . فکر ادم باید بزرگ باشه ، به دل نگیر اونم معیاراش با شما فرق داره.لبخند بزن
راست میگه والا من ۲۱سالم بود بچه دومم دنیا اومد
