منم مث خودتم
منم دوست ندارم خاندان شوهر بیان خونمون چون راهمون دور هم هست بیان چندروز میمونن منم شاغلم هی باید به تمیزی فکر کنم به غذا فکر کنم فردا پشت سرم حرف نزنن شبا زود میخوابم ولی وقتی اونا هستن نمیتونم شب زود بخوابم صبح هم ساعت 5.5 باید از خواب بیدار بشم اونا هم اصلا درک نمیکنن هیچ کمکی هم نمیکنن ولی خانواده یا فامیل خودم بیان باهاشون خودمونی هستم خودشون غذا درست میکنن تمیز میکنن جارو میکشن
منم یه شهر توریستی هستم. مهمون ام میان چند روز میمونن . تمام برنامه های زندگی و خونم می‌ریزه بهم . اگر شب نمودن آنقدر برام مشکل نیست .
من بدم نمیاد از مهمون داری اتفاقا خیلی خوبه ولی شب موندنشون دیگه خیلی ظلم اصلا خودم حوصلم نمیکشه شب جایی بمونم ...ولی هر موقع مهمون دعوت میکنم احساس خیلی خوبی دارم حس میکنم خونه یه حال و هوای خیلی خوبی داره برکت و رزق داره ...انرژیم چند برابر میشه هرچند مهمونیم باید در حد تعادلش باشه
متاسفانه مهمون شب خیلی بده و من بدبخت درونگرا که بدن دردم دارم هفته آب سه بار مهمون شب دارم که آخرش همه ناراضی هستن که چرا دفع بعدش نگفتم ده روز بمونن واقعا خسته شدم گاهی ده روز میمونن تو امتحانای بچم وقتی من میرم شهرستان مهمانسرا میمونم کسی تعارف نمیزنه بیا هرچند منم بدم میاد شب جایی بمونم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
33 ثانیه پیش
34 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
