سلام وقتی پسرم برای عمل قلب رفت اتاق قلبم بهم میگفت دیگه از اتاق نمیاد بیرون همینجوری هم شد خیلی راحت با مرگش کنار اومدم اما حالا که چند ماهی از این اتفاق میگذره به خودم میگم چرا وقتی اتاق عمل فرستادمش محکم بغلش نکردم چرا پشت سرش فریاد نکشیدم چرا وقتی خبر از دست دادنش رو شنیدم قالب تهی نکردم صورتم رو خش نی انداختم چرا وقتی گذاشتن توی خاک من وایسادم و فقط اشک ریختم چرا محکم و اروم بودم
الان شب ها توی خواب برای پسرم مادری میکنم و روزها بیدار میشم میبینم جاش خالیه
من اشک هام رو مینویسم برای شما
خدا بهتون صبر بده
وای بمیرم برای دلت عزیزم😔
چند وقتش بود😔
چه ترسناک
آخ عزیزم خدا بهت آرامش بده ،،،چرا عمل قلب؟ چند وقتش بود؟ شما هر کاری کردی اون موقع از دلت و برآمده از شوک بود وعادیه
وای خدا بهت صبر بده🤲
اشکم رو در آوردی💔🥺
چند وقتش بود؟
اخ عزیز دلم خدا بدلت صبر بده خب اون وقت شوکه بودی
آخ💔💔💔💔
فقط ميتونم بگم خودتو اذيت نكن, خدای نکرده اگه سنش بالاتر بود که آدم دق میکرد
خدا رحمتش کنه و به شما صبر بده، چند سالش بود؟
نمیدونم چی بگم ینی شوک شدم یکم از این غم سنگین تو نوشته هات
فقط میخوام خدا خودش دلت و اروم کنه عزیز دلم🥺
انشاالله خودش دلتوآروم کنه صبربده بهت بحق حضرت زینب
