داستان عبرت اموز زندگی من

بله دیدم قیافشو ریخته میگه نمبینی من پول ندارم گفتم ایا من مجبورت کردم ببری منو خرید خوودت زنگ زدی نگو خونوادش گفتن بریم برا عروسمون خرید کنیم یلداهم نیردیم زشته اینم از دماغم اورد کل روزای خوشمو نابود کرد ی سال ک نامزد بودم هیچی ب خونوادم نمیگفتم چون میدونسم حمایت نمیکنن فقط ت ظاهر حفظ میکردم کم و بیش از فامیلا میشنیدم ک تا الان مریم نامزده شوهرش ی جوراب براش نگرفته واقعا هم نمیگرف اگ هم میگرف اخرش قهر بود بعد عید بند و بساط جهیزیه بود و فلان ولی ت دل من خالی بود ناراحت غمگین گفتم خدایا چ عروسی هستم دلم خوش نیس ناراحت ذوق ندارم تصمیم گرفتم ب خونوادم بگم ک منو نمیزاره جایی برم محدودم میکنه نمیزاره ب خودم برسم خرجی نمیده اذیتم میکنه درضمن نمیخاد عروسی بگیره چون من ت نامزدی ی ماه با شوهرم قط رابطه کردم گفتم عروسی نگیری من کلا طلاق میگیرم کلا از همه چی بریذم اینهمه اذیت کردی عروسی نمیگیری اون موقع هاهم نزدیک عروسی بستگان درجه یک بود همه اماده شده بودیم عروسی بهش گفتم برام لباس بگیر گف پول ندارم نگرف بالاخره منم نامزد بودم همه نگاهشون برا نامزدا ی جوره مدل پوشش نگاه میکنن هرچی گفتم ت رو خدا زشته حتی من ی لباس مجلسی خوبی ندارم همشون زمان مجردین ک مناسب نیس من اینارو بپوشم فرق میکنه گفتم ندارم نگیر محبوری  گریم میاد اینو الان مینویسم رفتم بدون سرو صدا گوشوارمو فروختم هم کفش مجلسی هم لباس مجلسی گرفتم گفتم نامزدم گرفته مامانمم نفهمید اگ میدونس فروختم اویزونم میکرد پول ارایشگاه هم بابام داد ی هزاری نداد

باهاش دیگه قط رابطه کردم گفتم دیگه طلاقمو بده اعلام کردم ب خونوادم گفتم سیر تاپیاز از بیتوجهی بگیر تا خساستس گفتم طلاقمو میخام من نمیتونم با ادم موذی زندگی کنم محدودم کرده ی جوری کرده دیگه خواسته ای نداشته باشم گفتم ت رو خدا فردا با ی بچه من برنگردم خونتون ت رو خدا تموم کنین من توی یه سال نامزدی زجر کشیدم عروس نبودم فقط صدامو خفه کردم مقابل تمام رفتاراش ایستادم صبر کردم درس بشه ولی انگار نمیخاد درس بشه بالاخره بابام کشوند حق نداری فلان بهمان ی فرصت میدم خودتو درس کنی منتها طلاق اخرش 

بالاخره اومدازم معذرت خواهی کرد تاریخ عروسی هم زدن نمیدونم باز سرچی حرفمون شد قهر بودیم البته قهر بودنمون شدتش کمتر بود خرید عروسی اینا باز شد نمیدونم خونوادش چی گفته بودن گفته بودن مریم هرچی بخاد چیزی نمیگی ابرومنو نبر عروسه فلان اینم خداروشکر چیزی نگف انقد لاغر بودم البته لاغرشده بودم کلا بدون غذا میگشتم ینی ت بازار ی لحظه داشتم از هوش میرفتم ولی قهرررر بودیم زندگیمون خلاصه شده بود ت قهربودن  

روز عروسی رسید شکر خدا بدون سرو صدا بدون قهری گذشت بعد خوب بود ولی.......

میخام هشت سال زندگیموو واقعا خلاصه وار بگم سختمه بگم حس افسردگی میگیرم کلا 

شوهرم کلا بیتوجه بود محبت نمیکرد محدودیت داش کلا میدونین چطورشده بودم میترسیدم خواستمو بگم اگ ی چیزی میخریدم دزدکی بعدا نشون میدادم میگفتم مامانم گرفته بعد چیزی نمیگف الان هم اینطوریم از بس ضمیر ناخوداگاهم تاثیر گذاشته وقتی چیزی میگیرم حس استرس دارم  میگم دعوام میکنه  این حس هنوز از بین نرفته انگار حک شده 

وضع مالی خوبه بدنیس ماشین خونه داریم کلا شغلش ازاد 

بعد عروسی خودم باز از بستگان درجه یک عقدش بود خب بالاخره درجه یک هستن باید باشم منم رفتم بهم گفتن ت قند بساب رو عروس دوماد گفتم باشه منم سابیدم یهو این زنگ زد این مراسم نبود رفته بوی جای دیگه مارضروری پیش اومده بود مامانم ج داد گوشیو گف مریم نمیتونه بحرفه اینم صدامو شنیده بعد از حاری خطبه عقد بهش زنگ زدم فقط برداشت نزاشت حرف بزنم هرچی از دهنش اومد گف منم الکی میگفتم خوبم فلان نمیتونم حرف بزنم بعدا میزنیم حرف میگف ت چیکاره ای بری فلان کار رو انجام بدی گوشیو قط کردم بغض خفم میکرد ینی الانم فک میکنم میگم چطوری اونجا گریه نکردم چقد استانه تحملم بالا بوده ینی انقد قیافم زار میزد مامانم گف ت رو خدا ویسده چرا رنگت پریده شوهرت چیزی گفته گفتم نه اتفاقا خوبم هیچی نشده

ینی فقط رسیدم خونه سریع رفتم اتاق شب تا صب گریه کردم گفتم خدایا دارم چ تاوانی میدم چرا چیکار کردم اخه چرا همیشه سرکوف بشنوم از همه چی یه چهار روز قهر بودیم بازم اذرماه عروسی دختر داییم بود اونم رفتم از دماغم در اورد قهر بود باعام بعدش زد حامله شدم 

میگم خوب بودنش مراحل اخره ولی چ فایده هزارتا مرض گرفتم چیا سرم نکشیده