میدونم کسی تاپیک های منو نمی خونه یا حوصله اظهار نظر نداره
این جا می نویسم واسه دل خودم چون حس می کنم دارم خفه میشم اکسیژن هست اما به زور نفسم بالا میاد
من چرا این قدر ساده ام چرا دلسوزی بی جا می کنم
چرا به آدمای عوضی فرصت میدم چرا
من همیشه اول خودمو می گذارم جای طرف مقابلم بعد سعی می کنم درکش کنم بعد نظر بدم درموردش سعی کنم کمکش کنم
اما سزای چنین کسی معده درد عصبی و هزار درد و کوفت عصبی دیگه اس
حقمه اصلا حقمه
چیکار کنم این جوری نباشم؟
چطوری سنگ بشم؟چطوری؟
منم عین خودت بودم ولی جدیدا عین خودشون رفتار میکنم تا بفهمن دنیا دست کیه،با کسی که بی رحمه باید بی رحم رفتار کرد
دورت بگردم منم همینم انقدر جوش زدم حرص خوردم عصبی شدم معده نمونده برام همش دارم درد میکشم این سزای آدم های مهربونه🚶♀️
شاید مشکل از شما نیست فقط آدم های نامناسبی در مسیر زندگیتون قرار گرفتن
دقیقا
بعضیا بی رحم هستن اما نشون نمیدن ظاهرشون خیلی فریبنده هست جوری که فکر می کنی این ته مرام و معرفت هست اما اون داره ظاهر سازی می کنه همچین که گولشو خوردیم اون روی پلید خودشو نشون میده
اکثریت آدما گرگن در لباس میش تشخیصشون خیلی سخته
اولا دلت برا هیچ کس جز خودت نسوزه دوما تو برا دل خودت به بقیه کمک کن منتظرم نباش برات جبران کنن فقط نذار خوبی هات از حد بگذره که نادان خیال بد کنه امیدوارم منظورمومتوجه شده باشی
حیف اینستا فیلترشده اگه میتونی برو پیج روانشناس رابطه یکم سیاست یادبگیر منم اینطوری بهترشدم
مثل منی
