کندن نه می تونم ازش دل بکنم
نه دیگه نای ادامه دادن دارم
دیگه چشام از دیدنش ذوق نمیکنه گرمی دستش بهم آرامش نمی‌ده ....کنارش بودن حالم رو خوب نمیکنه ...اما بازم دوسش دارم اما نمی تونم هم ادامه بدم حوصله چرت و پرت های خواهر مادرش و ندارم
خسته ام خیلی خسته ....
نه راه پیش دارم نه پس
چ احساس سنگینی،
منم بعد 11 سال دارم میام بیرون
چجوری ۱۱ سال چن سالتونه
ازدواج یا دوستی؟
ازدواج کردید؟
ازش دور بشی ، دوباره میخاییش
حال الان منو داری. من هرروز به خودم میگم وقتی خودش بچه ننست شعور و عقل نداره که بتونه مدیریت کنه و فقط من باید عذاب بکشم همون بره ور دل ننش بهتره
نه میگم برگرد..نه میگم اینجا خوبه بی تو..اسی خیلی سخته این شرایط خیلیییی اگه واقعا امیدی نیست تمام توانتو بزار و دل بکن واقعا مثل ترک اعتیاده خیلی خیلی سخته اما باید تحمل کنی اما ۱۱ سالم خیلیه..منطقی تصمیم بگیر
مادرو خواهرش کیلو چند خودشو دریاب
اگه ازدواج کر دی ی تغییری تو زندگیت بده حالت بهتر میشه
