خب عزیز خودت گفتی واسه من هیچی نخر فقط واسه بچم یه چیز خوب بخر
خب مشخصه خواسته حرصتو دربیاره اینطور خریده
نقطه ضعفتو پیدا کرده گلم
مقصر اصلی اول خودتی
ببخشید میگم اینا رو
ولی چرا ارزش خودتو پایین آوردی گفتی واسه من هیچی نیار
اول باید ارزش خودتو بالا ببری جلو خانواده شوهرت بعد ارزش همسر و بچه
وقتی رفتی خونشون سوغاتی رو ببر و با یه لبخند ملیح بهش بگو مرسی ولی بچه من این مدلی نمیپوشه
همین...
بعدم بگو من جای شما باشم فرقی نمیزارم بین زنداداشا
بزار متوجه رفتار زشتش بشه که واسه جاریت چادر خریده واسه تو هیچی نیاورده
بگو من شماها رو اندازه خانوادم دوس دارم و به داداشت میگم هوای خانوادتو داشته باش مرد که نمیدونه اینطور چیزا رو
ببین اسی هرچی بگی خودتو کوچیک کردی
من میفهممت
فقط و فقط باید رو شوهرت کار کنی
ببین اونا مخ شوهرت رو میزنن و ازش می کنن
چ س ناله کی کنن جلوش فکر می کنه باید بعشون برسه
از اون ورم عین خیالشونم نیست که برای احترامم شده یه کادوی کوچو برای شما بیارن
فقط باید رو شوهرت کار کنی ولی راحت نیست از الان شروع کنی نتیجه اش روده سال دیگه میبینی
چرا پرت و پلا عزیزم چرا فکر میکنید همش باید با کینه و طلبکاری به بقیه نگاه کنیم من هر موقع خونه برادر شوهر یا خواهر شوهرم میرم (سالی یک بار دعوت میکنن)وقت میزارم تک تک برای بچه هاشون هدیه میخرم اونها هر موقع میان نهایت یه بستنی یا شیرینی بیارن خوب چه اهمیتی داره من ذوق اون بچه ها رو میبینم کیف میکنم حالا اصلا برام جبران نکنن
من فکرمیکنم‌شما خیلی متوقعی و برای کوچیک ترین کار انتظار تشکر و قدردانی و کادو داری
ایرادی نداره ک برادرش بوده در حق خواهرش لطف‌کرده قطعا با جون و دل هم انجام داده
راجع ب پولی هم ک همسرتون داده خب داده ب عنوان تو راهی نداده برای سوغاتی ک
چ جالب توقع کادوی خوب داشتید... و بیان هم کردید دیگ اونجا بازار ها باز نبوده ضمنا سوغاتی هرچقدر هم کوچیک باشه ارزشمنده چ انتظاری دارید شوهر شما پسر اون خانوادس و وظیفشه ک پول داده برای وام مادرش معطل نشه برای وام کی بشه
