سلام به همه دوستان. یک حدیث جالب دیدم دیروز، گفتم برای شما هم بگم. تحلیلش با شما. مطمئن هستم حال دل خیلی ها باهاش عوض میشه.
امام صادق (ع): مومن هیچ گاه از سه چیز خلاصی ندارد و ممکن است گاهی هر سه هم در یک جا جمع شوند: یا کسی در خانه اش او را اذیت کند، یا همسایه ای او را آزار دهد و یا کسی در بین کوچه و خیابان او را رنج دهد. اگر مومن در بالای کوه هم قرار گیرد، خداوند شیطانی را مبعوث می کند تا او را اذیت کند و خداوند آرامشی به او می دهد که از احدی وحشت نمی کند.
این دقیقا نقل به مضمون از کتاب حقوق شهروندی مرحوم سید علی روحبخش صفحه 49 هست. اما چون مفهوم نبود سرچ کردم و اینم در اینترنت پیدا کردم:
امام صادق (ع) فرمود: مؤمن از یکی از سه چیز خلاصی ندارد و گاهی هر سه در او جمع می شود، یا بعضی از افراد خانه در را به رویش می بندند و بدین وسیله او را اذیت می کنند، یا همسایه او را اذیت می کند، یا کسی در راه برآوردن نیازمندیهایش به او آزار می رساند، و اگر مؤمن بر قلّه کوهی باشد خدای عزّ و جلّ شیطانی را می فرستد تا او را اذیت کند و در عین حال او را با ایمانش مأنوس می کند که از هیچ کس وحشت نداشته باشد.
امام علی النّقی (ع) از پدرانش نقل کرده است که امام صادق (ع) فرمود: هیچ مؤمنی نبوده و تا روز قیامت نخواهد بود مگر این که همسایه ای خواهد داشت تا او را اذیت کند. (و نیز) از امام صادق (ع) نقل فرموده است که هر کس دنیایش گوارا و بدون گرفتاری باشد در دین او شک کنید.
علی بن الحسین (ع) از پدر بزرگوارش امام حسین (ع) نقل کرده است که پیامبر خدا (ص) فرمود: من و پیامبران قبل از من پیوسته گرفتار کسانی بودیم که ما را اذیت می کردند، و اگر مؤمن بر سر کوهی باشد خدای عزّ و جلّ کسی را می رساند که او را آزار رساند و بدین طریق اجری به او برسد.