بیاید اینجا تکلیف منو روشن کنین همتون عقل و منطق و عاقلانه شوهر کردین که طاقچه بالا میذارین راهکار
جالبه من تاپیک قبل راه کار خواستم تنها چیزی که ندیدم در مورد سوالم بود . من از نظر روحی دارم ادیت میشم میخوام واسه تسکین خودم ازدواج کنم حتی اگه عاقبت بد باشه حداقل میتونم راهشو پیدا کنم و ار راهش جدا بشم .. الان من چکار کنم ؟ پرده ترمیم کنم ؟؟ فردا بخوام ازدواج کنم سر یه بیچاره شیره بمالم که دخترم یا واقیعت رو بگم که یه عمر به چشم یه هرزه نگام کنه ؟ اصلا مگه من میتونم دیگه با کسی ازدواج کنم با این حال روحی خراب و اتفاقی که افتاده فکر میکنین که دیگه طرف ازدواج با کسی برم ؟؟؟؟ یا اینکه دور این طرف رو خط بکشم ازدواج هم نکنم بشم یه هرزه که هر ساعت بغل یکی میفته ؟؟؟؟؟؟ من چاره ای ندارم . بخوام ازش بگذرم نمیتونم خودمو اروم کنم مثل خوره دارم خودمو میخورم و عذاب میکشم توبه کردم خدا قبول کنه شاید انشالله اما پس خود چطوری میتونم خودمو قبول کنم و ببخشم ؟ اگه میخوام باهاش ازدواج کنم راضیش کنم به ازدواج حتی با دعا و جنبل و جادو چون اگه این کارو نکنم میدونم نمیتونم خودمو بیرون بکشم ... اگر ازدواج کنم حداقل تسکین میگیرم تا حدودی که اگر گناه کردم الان محرم هستیم و حتی ممکنه ازش جدا بشم یا اگه اون خواست گمشه بره فقط من این برام مهمه که بتونم خودمو قانع کنم از گناهی که کردم چون با رضایت خودم بوده وقتی فکر میکردم اخرش ازدواجه .. حالا هر چی میخواین بگین نقد کنین ولی من دنبال یه چاره ام که بیاد دنبالم دوباره و بیفته به پاهام و بخواد باهام ازدواج کنه .. اگه راهکاری بلدین بگین ورد .. دعا .. ختم ... نذر ..... هر چیزی که شنیدین یا تجربه دارین ... من هرزه و فاسد نیستم تو فکر ازدواج و رابطه سالم بودم .
