جدایی تموم کردن رابطه

چی بگم دلم خیلی شکسته از خدا من هرشب قرآن میخوندم شبا با خدا حرف میزدم و واقعا حس میکردم من براش مهمم ولی از اون نوقع به بعد میگم خدا اصلا اهمیت نمیده ک چ بلایی سر بنده هاش میاد

من میتونم شماهم میتونی فقط به این فک کن که تو حقت نیست اینارو تجربه کنی اگر کسی اینکارو باهات کرده حداقل خودت بدترشو در حق خودت انجام نده

فک میکنی من نشدم؟

من دور شدم رفتم نه زنگ نه پیام خودش دوباره برگشت اشتباه من اینجاست که وقتی برمیگرده چون دوسش دارم دوباره حرف میزنم برمیگرده و میگه دوست دارم ولی بعد یکی دو روز دوباره همون حرفا...دیگه خسته شدم دوسم داره نداره اگه داره چرا اون حرفارو میزنه اگه نداره چرا برمیگرده...

همین تکلیفش مشخص نیست کسی هم که عذاب میکشه منم

اخه این قسم میخوره روز اول مثل دیوونه ها عاشقت بودم الانم هربار میگم خب الانکه دوسم نداری برو باهاش حرف نمیزنم نه زنگ نه پیام ولی خودش برمیگرده هربار و دوباره این سناریو تکرار میشه هرچقد گفتم نمیخوای منو برو نرفت موند و بیشتر اذیت شدم دیشب دیگه من رفتم...واقعا میخوام فراموشش کنم بخدا خیلی اذیت شدم من هیشکیو اذیت نکردم تاحالا این حقم نیست

از همه جا بلاکش کردم عکساشو پاک کردم چت هامونو شمارشم گذاشتم رد تماس فقط الان خودم دارم از درون ناراحتی میکشم به رومم نمیارم واقعا دلم میخواد برام مهم نباشه میخوام دلمم مثل ظاهرم باشه که فراموش کنم که انگار نه انگار همچین آدمی بوده

یعنی خوشش میاد از اذیت کردن؟مگه همچین آدمی میشه هربار کلی بحث دعوا بهش میگم برو نمیره ولی میگه ازدواجم نمیخوام بکنم میگه اگه بخوام انتخابم تویی ولی ازدواجی نیستم میگه روز اول میدمت دستو دلم میلرزید عاشقت بودم الان فقط برام عزیزی میدونی من الان احساس میکنم خورد شدم غرورم شخصیتم همرو از دست دادم برای اولین باره کسیو دوس دارم سنمم کم نیس بگی بچه ای ۲۵سالمه ولی واقعا این انصاف نیست اخه

چی بگم تجربه آدم ها باهم متفاوته ولی ی جایی شنیدم برا اینکه حالتون خوب بشه دست از قربانی بودن بردارید دست از دلسوزی کردن برای خودتون بلند شید و همه چیو بپذیرید و به خودتون بگید این منم که تصمیم میگیرم به چی فک کنم و چی برام مهم باشه

اشتباهم همینه چون دوسش داشتم هربار فرصت دوباره فرصت دوباره