اگه یکی از نزدیکان تون (مثلاً پدر یا مادر یا همسر یا هر شخص دیگه ای) توی هر اتفاقی شما رو مقصر بدونن (در حالیکه بیشترین میزان تقصیر از طرف خودشون بوده ولی هیچ جوره قبول نمیکنن) باهاشون چطور برخورد میکنید؟ چطور متقاعدشون میکنید؟یا حداقل چطور ساکت شون میکنید که کمتر اشک تونو در بیارن؟😔
من حرفامو میزنم ....بعدش دیگه سر هیج چیز بحث نمیکنم و کمتر باهاش هم کلام میشم سکوت میکنم
من الان همین موقعیت تو رو دارم. دیگه خسته شدم از ثابت کردن خودم. رهاشون کردم هرجور می‌خوان فکر کنن. مهم اینه که خودم میدونم که بی‌گناهم. هر چقدر بخوای خودتو به کسی ثابت کنی بیشتر اذیت میشی
چن بار توضیح میدم اگه متوجه نشد یعنی فقط میخواد برای خودش بهونه بیاره بندازتش گردن یکی دیگه عذاب وجدان نداشته باشه پس در نتیجه منم مزاحمش نمیشم با سکوتم میزارم راحت اروم شه 😂 الان با این روش زندگی خیلی ارومی دارم و اصلا اااصصصلللاااا نه گریه میکنم و نه ری اکشنی مبنا بر موافق بودن با حرف طرف انجام میدم
خدا به هر دومون صبر بده😔😔
منم حس میکنم دیگه کشش ندارم حرص این چیزا رو بخورم... ولی خب با یه سری آدم خودخواه روبرو هستم که فقط خودشونو میبینن.. هرجا اتفاقی بیفته من میشم آدم بده... خیلی کم آوردم... خیلی😔
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
