من ذلیلی بخدا تعدادشونم زیاد عین کلفتاهمش بسابو بپز کل فامیلش میان تو زندگیم دخالت کردن ن خواب ن آرامش گفتم تنها لطفی ک بخودم میکنم اینه ک بچه نیارم
مادرها باید دختراشونو از هرلحاظ برای ازدواج اماده کنن
اگه دختری بدونه زندگی با خانواده شوهر چقدر سخت و پرتنش هست، هیچوقت راضی نمیشه، که بعد چندماه از زندگی بیزار بشه
منم دوسال باهاشون زندگی کردم، خدا میدووه چی کشیدم
هیچوقت پدر و مادرمو نمیبخشم که بچه سال شوهرم دادن و هیچ چیزی از چگونگی زندگی بعد از ازدواج بهم نگفتن
من ۳ ماه مهمونش بودم وظیفم انجام میدادم
ظرفاش میشستم
سفره رو میبردم و میاوردم
اتاقی که توش بودیم خودم تمیز میکردم
با اینکه من خودم ، کمکی دارم تو خونه
خودشم میدونه ....
ولی وظیفم میدونستم
این قدر پررو بود
بهم تهمت دزدی غذا میزد بی شرف نمازش بزنه کمرش رو
من خودم اونجا مرغ میخریدیم ، .......
این قدر پررو و پست بود
دقیقا من هم همینکارارو میکنم ولی اصلا به چشمشون نمیاد میگن تو چکار کردی عقد بودم یه هفته رفتم خونشون مریض بود کاراش میکردم کمکش میکرد خونش تمیز میکرد ولی شوهرم میگفت تو چکار کردی براش هیچکار نکردی چند وقت پیشم مریض بود رفتم کاراش کردم پیشش بودم همه کار کردم خودم مریض شدم اصلا عین خیالشون نبود باحال مریض کار میکردم تازه مریض که شدم میخواستم منو بیرون کنن میگفتن مادرمون مریض میشه براشون مهم نیست اون مریضه من مریض میشم ولی من مریض بشم نباید سمت اون برم تازه میگفت حواست به خودت باشه مریض نشی پسرم پول نداره ببرت دکتر اونوقت خودش هر وقت حالش بد میشه میگه شوهر من ببردش دکتر
هیچی زندگی مستقل نمیشه،هیچی...خیلی از نارضایتی هایی که من از همسرم دارم و خیلی از دعواها به خاطر این بود که زندگی مستقلی واسه خودمون نداشتیم...همه به زندگی عادی خودشون ادامه دادن فقط رابطه من و همسرم تو اون خونه خراب شد😔💔
من تو ی ساختمونم فرار کن فقط فرااااار
