دوس پسر 💀

واقعا واجبه

پسر چرا خیلیا این واجبو انجام نمیدن

نگو خواهرم این بچه کم سن و ساله حرفاتم تاثیر گذاره

نگو

من حدودا 10سال ازت بزرگترم عزیزم

تا کارشناسی ارشد که همون فوق لیسانس باشه هم درس خوندم یعنی 12سال مدرسه و6سال دانشگاه

یک ترمم دکترا خوندم ولی چون باردار بودم کلا انصراف دادم.

توی دانشگاه هم موقعی که مجرد بودم بخاطر فیسم و اندامم زیاداز حد مورد توجه بودم

حالا نگی از خودش تعریف میکنه هاا...میخوام اصل مطلبو بهت بگم

 اما همیشه باخودم میگفتم دستمو توی دست کسی میذارم که قدر منو بدونه و ارزششو داشته باشه

ببین کلمه ی دوستت دارم خیلی مقدسه..دقت کردی وقتی کسی به کسی میگه فلانی دوستت دارم طرف مقابل دلشمیلرزه؟!چون کلمه ی مهم و مقدسیه

پس باخودت بگو من کسی رو دوس خواهم داشت که لیاقتشو داشته باشه

منظورت دوستاته؟ 

باور کن اشتباهه پدر مادرشون دارن ظلم میکنن در حق بچه هاشون 

میتونی تجربه کنی اما شک نکن که پشیمون میشی 

منم این سن رو گذروندم و با احساسات یه دختر توی این سن کاملا آشنام و بهت میگم اشتباه نکن

والا من از جانب دوستای خودم بهت میگم

یکی دوتاشون که مادراشون میگفتن اگه پسره خوبه نگهش دار یواشکی دوس باش فقط بابات نفهمه

چون مادراشون تو سنو سال اونا که بودن بخاطر دوره و زمونشون بهشون اجازه داده نمیشده همچین کارایی بکنن و همش محدود بودن

شما بقیه کامنت های منم خوندی؟ یا صرفا همین یکی رو؟ 

من بهش میگم سنش کمه و زوده برای اینکار 

از طرفی هم نباید باهرکسی دوست بشه و اجازه بده مورد سواستفاده قرار بگیره

حتی اگه این شناخت به هر قیمتی تموم بشه؟

به قیمت نابودی احساس و بی اعتمادی به همه ی جنس مخالف ها؟!!

ارتباط با جنس مخالف جذابه ولی گاهی وقت ها خلاف اکثر مردم عمل کردن جذاب تره مثلا اینکه تو خودت رو با ارزش بدونی و مثل همه دخترای همسن و سال ت نباشی . و دوس پسر نداشته باشی 

گفتم دوستی عاقلانه نه هر دوستی 

وقتی توی سن مناسب با چشم باز و از روی عقل و منطق نه صرفا احساسات با کسی دوست بشی ضربه نمیخوری 

کسی که تمام ذهنش درگیر عواطفه توی روابط شکست میخوره

ببین خودمو مثال میزنم نه کسی رو که برنخوره به کسی.

مثلا یکسری کارارو توی 15سالگی کردم که توی 18سالگی میگفتم وای من چقدر احمق بودم 

توی 18سالگی کارایی که کردن توی 20یا22سالگی به نظرم خریت میومد

الان که حدودا24ساله ام میگم توی 20سابگی واقعا ساده لوح بودم

انسان همینجوریه...هرسال که میگذره فکرمیکنه قبلا کاری که کرده حماقت بوده

پس بهتره به قول شماهیجانی جلو نره که بعد افسوس نخوره

سلام.

اولا هر کاری سن مناسب خودش رو داره و تجربه همه اینو میگه که اگه جلوتر یا عقب‌تر از زمان بری فقط خواستی تجربه دیگران رو تجربه کنی و با عقل در تناقض.

دوما گروه دوستاتو عوض کن دوستی که شما رو عقب ببره دوست نیست. 

سوما چرا پدر و مادر شما ارزش‌ها رو تعریف نکردن برای شما شما به ارزش هایی مثل انسان خوبی بودن و مفید بودن توی جامعه رو الویت قرار بده دوست پسر داشتن ارزش و تعالی نیست.

چهارما ذهنتو پر از آدمهایی نکن که زمانی  انتخابشون کردی که بعدها عقل اون زمانتو میفهمی کامل نبوده و اصلا راجع به چیزهای دیگه (منظورم دوست پسر نیستا کلا شاخص های دیگه زندگیت) که نظرت تغییر کرد و این رو به خودت گفتی که اونموقع چقدر بچه بودم ، حسرت بخوری.

پنجما خسارت‌های روحی و روانی که میخوری اصلا نمی ارزه.  فردا روز شاید طرف بخواد تهدیدت کنه به افشای رابطه تون شاید اصلا تو به اشتباه ادامه دادی و همسرت شد و یه عمر اشتباه زندگی کردی‌.

ششما تو محیط دانشگاه و کار که انشالله بعد از دانشگاه رفتی مواردی برات پیش میاد که بواسطه شناخت درست از خودت و معیارهات و شناخت طرف بخاطر سابقه ذهنی که به مرور از دیدن رفتاراش ایجاد شده بدرستی میتونی تصمیم بگیری.

هفتما با همه سخت گیری خانواده در تحقیق و شناخت دو نفر قبل از ازدواج چه بسیار ازدواج هایی که ناموفق بوده چه رسد با اینکه شما تو این سن در این وادی قدم بزاری در حالی که هنوزم خودتم خودت رو و معیارهات و ارزش ها رو بخوبی نمیشناسی. 

خیلی دوست دارم انشالله موفق باشی بسیار بسیار هم پدر و مادر عالی و پرفکتی داری قدرشون بدون‌.

حتما آدما رو تجربه کن ولی تو سن درستت.

پس بدون عزیزم پدرمادرشون چون خودشون عقده دارن بچه هاشونو آزادمیذارن و هیچی نمیگن

بادوستات کاری نداشته باش

تازه الان  توی دامنه ی سن بلوغتونه و چهرتون هم کامل شکل نگرفته چه برسه به عواطفو هورمون هاتون

عکسای الان و 19.20سالگیتو ایشالا وقتی مقایسه کردی هی میگی وای الان چه قشنگ ترم اون موقع داغون بودمااا😀ناراحت نشی گلم

ولی الان خیلی روحت حساسه بصبر