ناگفته نمونه آشتی بودیم نمیگم شرایط عالی بود بعد ۱۵ روز قهر ولی بد نبود تا اینکه پریشب باز رفت خونه مامانشو اومد باز از این رو به اون رو شده
باز دیشب با بهونه رفت وقتی برگشت یه بطری آبلیمو اورد مامانش داده بود
جلوش حرف بنداز مثلا فیلمی چیزی گرفتین بگو واییی بیبین این چه پولداره اما ادم خرج نکنه به چه دردی میخوره پول
ممکنه عصبانی هم بشه اما تو هر مدت تکرار کن
اگه مذهبی هست بگو میدونستی مثلا هر چیز اضافه ای خمس داره حتا پول تو کارت اگه ی سال کاری بگذره و خمس نده ادم پولش حرام میشه
بعد اون مجبور میشه زیاد خرج کنه که زیاد خمس نده
ببین برا خوراکی و اینا اصلا کم نمی‌ذاره برای خونه همه چی میخره،برا بچمم میخره،چه لباس چه خوراکی کم و بیش،ولی به من که میرسه میشه فقیر و ندار ما دوساله یه تفریح نداشتیم هیچی،بهش میگم بیا بریم تو کوچه یکم راه بریم میگه حال ندارم ولی داداشش ز بزنه بگه بیا بریم فلان جا می‌ره ،مامانش ز بزنه بگه بیا منو ببر بیرون می‌ره فقط برا من حال ندارن و خستس
تو هم هرچی میخای بزن به اسم بچه مثلا بچه دوس داره مامانش تحصیل کرده باشه بچه دوس داره بریم سفر
یا شوهرایی که واسه زناشون خرج میکنن باعث پیشرفت زن میشن و زن هم برای قدر دانی باعث پیشرفت شوهرش میشه
من متاهل نیستم ولی
یه چیزی رو از حرفاتون فهمیدم
اینم اونه که
شما برای رفع تکلیف دارین زندگی میکنید
ینی فقط یسری کارهای روتین رو بر حسب وظیفه ای که برای خودتون تعیین کردین انجام میدین
میدونم شرایط افسردگی خیلی سخته
مادرم یه مدت افسرده بودن و خودم هم تجربه کردم
ولی قرص و دارو فقط به اضطرابتون اضافه میکنه
مدیتیشن کنید
کتاب بخونید
به خودتون برسید تا جایی که محدودیتای اقتصادی و ... میذاره
باور کنید که این زندگی مال شماست
همسرتون ، همسر شماست
اطرافیان چه بخواین چه نخواین تو زندگیتون نقش دارن
دارن هاردی میگه اگه با شریک زندگیتون مشکل دارید ، هر روز یه ویژگی مثبتش رو بنویسید تو یه دفتر ، یه ویژگی که باعث میشه بهش احترام بذاری ، شاید الان بنظرتون مسخره باشه ولی در طولانی مدت معجزه میکنه
ایراد ما خانومها اینه که حس میکتیم یا باید با خانواده همسر بجنگیم یا باید فقط چشم بگیم
در صورتیکه باید اونقد به شریک زندگیمون نزدیک بشیم ، که وابستگیش به بقیه حداقل کمتر بشه
اونم فقط با احترام به خودتون ، وقت گذاشتن برای خودتون و علایقتون و یکم صبر و تحمل و علاقه بیشتر به زندگی بدست میاد
واقعا هیچ کس بابت اینکه ما فهمیدیم ک افسردگی داریم بهمون مدال نمیده
هیچکس به اندازه خودمون درکمون نمیکنه
هیچکس به اندازه خودمون از اینکه امروز کم نیاوردیم ، بعدا ازمون تشکر نمیکنه
ببخشید که طولانی شد❤
مرسی که وقت گذاشتین،
ولی من میگم افسرده ام افسردگی من ریشه داره بحث امروز و دیروز نیست
ولی با این حال برا بهتر شدن حال خودم خیلی تلاش میکنم
نه برا زندگیم نه برا شوهرم از هیچ لحاظ کم نمیذارن چه از لحاظ ظاهری چه از بقیه لحاظ
با خانواده شوهرم نمیجنگم باهاشون کنار اومدم ولی با رفتارهای شوهرم نه عذاب میکشم
الان مشکل من خانوادش نیستن،شوهرمه و رفتاراش
و بی پولی که داره داغونم میکنه
من هرجور هست باید مستقل بشم باید به درآمد برسم ولی راعشو بلد نیستم
اگه کسی کاری سراغ داره که بشه از توی خونه انجام داد لطف کنه بهم بگه فقط میخام روی پای خودم وایستم همین خسته شدم از زیر بار منت بودن
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
