فقیر نبودیم، وضعمون معمولی بود مستاجر بودیم، ولی بهم دوچرخه سواری هیچوقت یاد ندادن نمیدونم چرا ، واسم دوچرخه نخریدن کلا منم نمیگفتم چیزی
کلاس موسیقی هم نرفتم کلا ساز تو خونه نداشتیم
دلم نمیخواد حسرت هیچی رو دل بچم بمونه
این ماشین شارژی هاکه سوارش میشن
یه زمانی بچه بودم داداشم دمپایی نداشت خیلی اونموقع اذیت میشیدم که جلو پسزعموم خجالت می‌کشه الان خداروشکر درآمدم خوبه ومشکلی ندارم اما این خاطرها مثل یه زخم عمیقن که شاید دردش کم شده اما همیشه هست...
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
