من یک آدم روانی هستم که نمیتونم با یه بچه دو سال رفتار خوب داشته باشم، خیلی ناراحتم خیلی ،حیفه اون بچه معصوم که خدا به من داده، همش عصبانی میشم سرش داد میزنم، حوصله ام نمیکشه، خسته میشم اه
خب پسر من چهار ماه دیگه دوسالش میشه ماشالله خیلی شیطونی میکنه پسر بزرگم که سه سالشه از اون یاد میگیره سنش همینه بچه متوجه نیس دیکه باید ساخت تا بزرگ بشن
دقیقا مثل من گاها کتک هم میخوره..
خیلی اعصابمو خرد میکنه سر خود کارای بی جا شلوغ میکنه گریه میکنه نمیخوابه دسشویی نمیکنه یه بند چسبیده به من
ب این فکر کن خدایی نکرده اگ نبود چی میشد.. خیلی کوچولو عیبی نداره هرکار میکنه تو خودت سرگرم کن ک دعواش نکنی اگ جیغ میکشه بغلش کن یادیدی ساکت نمیشه بذار تواتاق بگو گریه هات ک تموم شد بیابیرون فقط بچه ببینه ب کاراش واکنش نشون میدی بدترمیکنه
من دو تا پسر دارم بزرگه چهار سالشه کوچیکه یک سالونیمشه.رسما دیوانه شدم از دستشون.ولی خوب بچه ن دیگه.گناه دارن.منم گاهی دعواشون میکنم.دائم جیغ و داد و دعوا میکنن باهم.همش خونم بهم ریختس.همش کمبود خواب دارم.ولی بازم خدارو شکر میکنم.
هیچوقت فکر نمیکردم که همچین مادری باشم واسه بچه ام، ،هر کس بچشو دعوا میکرد به چشم یه جنایتار میذیدم اما الان خودم هم. اونجوریم ،من لیاقت مادر شدن نداشتم ای خدا اصلا حالم خوب نیست، کاش تنها بودم گریه میکردم
الان انقد سرم درد میکنه که، الان میبینم مادرم خیلی واسه ما زحمت کشیده خیلی، من الان تو این سن کم با یه بچه حوصله ام نمیکشه، چطوری مامانم با 4 تا بچه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
16 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
