۲۴ سالمه
بخاطر شرایطی ک توش بزرگ شدم خیلی از هم سنو سالام عقبم
شدیدا خجالتیم و اصلا نمیتونم با کسی ارتباط برقرار کنم، اجتماعی نیستم، افسردگی و وسواس فکری دارم
خیلی دوس دارم با بقیه ارتباط برقرار کنم ولی نمیتونم برای همین ترجیح میدم تنها بمونم و از اجتماع دوری میکنم...
خیلی دارم عذاب میکشم، نمیتونم مشکلمو با کسی مطرح کنم چون نه میتونم خوب منظورمو برسونم و نه درکم میکنن، تا میام یه قدم مثبت بردارم یا به بن بست میخورم و یا محدودم میکنن
با این وضعیت به هیچکدوم از آرزوهام نمیرسم و فقط شاهد موفقیت بقیه میمونم...
فقط دلم میخواد بمیرم حداقل اینطوری کمتر عذاب میکشم
