توضیح لازم ندارد. همه چیز را دیده اید و می دانید. ازدواج مثل هر انتخاب و تصمیمی، می تواند موفقیت آمیز باشد یا نباشد. اما حیرت آور است که شاهدیم جماعتی ازدواج را فی نفسه یک موفقیت می دانند. یک قله، یک نهایت. این در حالی است که ازدواج صرفا بخشی از مسیر زندگی آدم است، البته اگر این مسیر را بپسندد. از این بدتر، آن ها که فرزند آوری را موفقیت می دانند. چیزی شبیه خرید ماشین و خانه ی تازه می دانند. آنچه آمار می گوید، آنچه می گوییم، هیچ شباهت با موفقیت ندارد. این تنها یک آغاز است. رابطه ای را شروع کردن کاری ندارد، بلکه در رابطه ماندن، خوب ماندن، سخت است. یکی از بزرگترین بی عدالتی های جهان این است که آدم ها، خود، تاوان خطایشان را نمی پردازند.