دوستان بزرگوار تا الان چیزی نگفتم وخودم رو خیلی گرفتم ولی حالا مجبورم تایپک بزنم وتذکر بدم.هنوز از فاز تجرد قطعی دختران مون نگذشتیم وتعداد زیادی از دخترانمون که منتظر خواستگار سوار بر اسب سفید بودن و به امید خواستگاران بهتر هی رد میکردن طرف رو والان با مشکلات افسردگی وتنهایی دست وپنجه نرم میکنند یا مجبور شدن تو سن بالا با کسانی ازدواج کنن که هیچ تفاهمی با هم نداشتند.کارشون به دعانویسی واینجور چیزا کشید برای ازدواج.اگه لازم بود ازدواج زیر ۱۸ سال منع بشه خود حقوق دانان وفقها این کارو میکردن.شما بذار تو ۵۰ سالگی ازدواج کن.به خودت هم ربط داره.من خودم بالای ۲۲سال سن داشتم که متاهل شدم اما لطف کنین سرتون به زندگی خودتون باشه چون من کلی ازدوستانم زیر ۱۸ ازدواج کردند والان سر خونه وزندگی شون هستند وراضی هستن.طبیعتا مشکلات تو زندگی همه افراد هست.هیچ کس زندگی مطلقا ایده آل نداره.اینکه بالای ۱۸ سال ازدواج کردن لزوما باعث خوشبختی میشه اصلا درست نیست.ممکنه ازدواج تو ۳۰ سالگی خوب باشه ممکنه تو ۱۷ سالگی.ممکنه هم بد باشه.بستگی به شناخت وتفاهم داره.الان سالهاست که میانگین سن ازدواج تو کشور ما بالاتر رفته اما طلاق وشکست کمتر نشد که بیشتر هم شد.از الان ببینم تایپک میزنین به اسم دلسوزی فصولی میکنید تو زندگی مردم وباعث دلسرد شدن افراد میشن هم نی نی یار رو تگ میکنم وهم گزارش میزنم.ممنون