نفری یه شعربگید
ی توپ دادم قل قلیه سرخ سفیدو ابیه...مادد همه شعر های ایران همینه
در من انگارکسی درپی انکار من است
یک نفرمثل خودم تشنه دیدار من است
شب شد پر ستاره
ما را ز سر بریدع میترسانی
ما گر زیر بریدع میترسیدیم
در محفل عاشقان نمیرقصیدیم
در محفل عاشقان خوشا رقصیدن
دامن ز بساط عافیت برچیدن
دوسش دارم خیلی
شک ندارم اشک میریزند ماهی‌ها در آب
اشک ماهی‌ها نباشد آب دریا شور نیست..
........
ما هرچه دویدیم به مقصد نرسیدیم
از عشق بجز مزه‌ی تلخش نچشیدیم
....
با حیا بودم ولی با دیدنش فهمیده‌ام
آب گاهی مومنین را هم شناور میکند
🙄زیاد بلدم اما الان اینا یادم میاد
ما ب فلک بوده ایم یار ملک بوده ایم
باز همانجا رویم جمله ک آن شهر ماست
فاش میگویم و از گفته خود دلشادم
بنده عشقم و از هر دو جهان آزادم😍
حضرت حافظ
شب بود و ستاره بود و من بودم و ماه
شب رفتو ستاره رفت و من بودم و آه
چه شوری بهتر از برخورد برق چشم ها باهم
نگاهش را تماشا کن ، اگر فهمید حاشا کن
چه کرده ای تو با دلم
که نبض من صدای توست
*********
چه کرده ای تو با سرم
که فکر من هوای توست
وقتی که تو را دست به دستش دیدم، رز جان به خدا قسم که میترسیدم
از دست تو و عشق فراری بودم، از آخر کارمان نمیترسیدم
یک روز می ایی که من
دیگر دچارت نیستم
از صبر ویرانم ولی
چشم انتظارت نیستم
شب زنده داری میکنی
تا صبر زاری میکنی
تو بی قراری میکنی
من بی قرارت نیستم
پائیز تو سر میرسد
قدری زمستانی بعد
گل میدهی،نو میشوی
من در بهارت نیستم
درسراشیب نخستین دیدار.....دلم ازدست توافتادوشکست بی دل ای دوست ازاین پس چه کنم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
