سلام
متاسفانه دیشب متوجه شدیم خواهرم تست کروناش مثبت شده،یه بچه شیرخواره داره و یه پسر شیش ساله،دلم ریش شد زنگ زدم گفت مثبته،حالا باید دو هفته قرنطینه بشه،خونه ما دوتا طبقست و دسشویی حمومش هم جداست،برای همین گفتم بیاد خونمون تا هم خاهرزاده هامو نگه دارم هم مراقب خودش باشم،نصف شب بود همسرم خواب بود،بعد مامانم زنگ زد که میاد آبجیم خونه ما،منم سریع اتاق خواب خودمون که جداست رو مرتب کردم چون به حال راه نداره بهتر بود،اومدن بعد گفت طبقه بالا بریم گفتم کثیفه و بخاریش خاموشه،اگر سخته فردا مرتب کنیم بعد ببریمش بالا،که همسرم زنگ زد که برم تو اتاق پیشش،از سروصدا بیدار شده بود،من قبل اینکه بیان صداش کرده بودم که بره تو اتاق دیگه بخوابه بهش گفته بودم داستان رو،بعد داد و بیداد راه انداخت که من با بچه های مردم در ارتباطمو و اگر کرونا بگیرم چی و این حرفا بلند بلندم حرف میزد،صداش رو شنیدن بقیه،وسایل رو جمع کردن رفتن خونشون،من حتی نتونستم به روم بیارم،اونا هم به روم نیاوردن،حتی امروز که رفتم دیدن خواهر زادهه هام،مامانم گفت برم خونه خودش هست،با دامادم رفتیم آزمایش که مال دوتامون منفی بود،من اومدم خونه که برم فردا خونه مامانم اینا به پدربزرگ و مادربزرگم برسم،مریضن دوتاشون،مادربزرگم زمین گیره پوشکش میزنیم،اومدم به دروغ به همسرم گفتم مشکوک به کرونا هستم،خودمو تو اتاق حبس کردم(البته از مامانم پرسید فهمید منفی بوده تستم)،دلم چرکینه ازش،یاد التماسام میوفتم که دیشب میگفتم صدات بیرون میره،یاد اون لحظه که مامانم بچه شیرخوار خواهرم دستش بود گفت چطوری بچه رو نگه داریم،نمیشه با این شرایط از کسی خواست بهش شیر بده،به شیر خشک هم حساسیت داره،همشم سه ماهشه،من چیکار کنم؟نمیتونم همسرمو ببخشم،هیچ موقع یادم نمیره،کمرم شکست دیشب
