من یه هفته پیش پدر شوهرم بدجور منو سوزوند من دختر بودم به علت تیرویید چشمام زده بود بیرون
الان خیلییی خوب شدم ولی نه کامل
حالا هفته پیش پدر شوهرم با حرص از من ادای چشمامو با دستاش دراورد گفت چشمات قلمبیده
ومنم هیچی نگفتم وقبلشم هیچکارینکرده بودم
فقط گفته بود برم پیشه دخترش ومنت کشیکنم واس اشتی نرفته بودم
حالا از حرصش اینجوری گف.....از فکرش بیرون نمیام بدجور سوزوند
هیچی مثل چی فقط گریه میکنم
زن داداشم
هیچ با ی لبخند ملیح ازش چشم گرفتم
دختر بودی چجوری دیده بود تو رو
خیلی زخم ربون زدن و دلمو شکوندن همشم واگذار کردم به خدا و خدا جوابشونو داد قربونش برم
چه بیشخصیت انقد بدم میاد بعصی ها کسی رو به تمسخر میگیرن
گف اونوقت که اومدیم خاستگاری چشماش قلمبیده.....
بعدم گف بیست سال تو دلم بود حالا خالی شدم
خواهرشوهرام ومادرشون
یه ساله گریه می کنم
شوهرم بهم گفت نازایی...بعد خودشم مشکل اسپرم گرفت شدید
چرا جواب بی احترامیشو ندادی عزیزم
باید از خودت دفاع میکردی
وقتی ببین چیزی نمیگی دویاره راهو برای مسخره کردن باز میکنن
خواهرم به اون چيزي كه داشت مينازيد و سر من ميكوبيد
الان همونو من دارم اون از دست داده
یکی از عزیزانم یه حرفی زد
خدا برامون حفظش کنه واقعا برامون عزیزه ولی اون حرفش اصلا از یادم نمیره
پی نوشت:علت اولین تاپیکمم بود😔
به جز گریه کردن چند روز تو خودم بودن کاری از دستم برنمیاد 😔
