من فقط دوست پسرم بود سه سال باهام بود اونم پانزده سال پیش خانوادمم فهمیدن و کلی دعوام کردن و مادرم خیلی ناراحتی کشید چون دوست پسر به دید ادم های قدیم یعنی ی چیز فوق العاده بد و بدبختی....
و الان خودمم ازدواج کردم تو اینستا پسره رو پیدا کردم زنش و دیدم و بچشو همش یاد اون گذشته خوشی ها تفریح ها با اینکه انچنان اتفاقات زیادیم نبود فراموش نمیتونم کنم و خیلی دوست دارم فقط یه بار ببینمش و باهاش صحبت کنم ب یاد قدیم اونم توی تصوراتم ن حضوری اصلا و عمرا چون اصلا کار درستی نیست و نخواهد بود
حالا تو فکر این افنادم چ جوری اون هایی ک عقد داشتن عروسی داشتن رفتن دنبال انگشتر و جهیزیه وفلان و غیره میتونن همو ول کنن و فراموش؟؟؟؟حتی اگه برن با یکی دیگه حس میکنم همش مقایسه میکنن و به اون قبلی فکر میکنن و شاید مثل من تو اینستا پیگیریش کنن....
