عزیزم منم یکی هستم مثل شما همیشه میگم هیچکی نمیدونه چی میگم ...پسرم ۱۲ ساله ش همیشه ناراحت هیچی خوشحالش نمیکنه ..مسافرت میریم قهر میگه خوش نمیگذره چرا تنها اومدیم .باکسی میریم میگه راحت نیستم همیشه نق میزنه ...به توصیه اطرافیان واسرار خودش یه بچه دیگه هم خدا بهمون داد اون عالی مهربون وخوشحال ولی بزرگه همش اذیتش میکنه از وقتی بچه دوم اومد بدتررررررم شده
عرض کردم هیچ بچه ای سخت بدغذا بدقلق یا هر برچسب منفی دیگه ای نیست
مگر مشکلات جسمی داشته باشه
اگر اینچنین نیازهای روحی روانی و جسمیش توسط والدیتش برآورده نشده
این والدین هستند که مشکل دارند نه بچه
رفتار غلط والدین بچه نرمالو به بچه غیرنرمال تبدیل میکنه و هیچ استثنایی هم وجود نداره
وای چ خوب یکی هم درد من پیدا شد. ینی الانم ک بزرگ شده هنوز همینطوره؟ و حتی با وجود ی فرزند دیگه هم خوب نشد؟ شما موقع بهونه گیریشاش ک عصبیتون میکنه چیکار میکنید خودتونو کنترل کنید؟ دلم نمیخاد دعواش کنم یا بزنمش ولی تا دعواش نکنم ساکت نمیشه؟ همینطور ادامه میده
اره واقعا میره تو اعصابم مثلا یه چیز با اسرار میخره میایم خونه پشیمون میشه ناراحت .گریه میگه باید پسش بدی این داستان من باباش تا میتونیم هی ارومش میخایم بکنیم بدتر میشه ....دیگه باباش یامن از کوره در میریم حسابی اروم میشه ....یا بعش میگیم برو تو اتاق دوباره که میاااد باز همون بخث ادامه میده یعنی همش خونه رو متشنج میکنه .....بچه دوم کع اومد اولش که نی نی بود دوسش داشت ولی الان نه میگه تواتاقم نیاد دعواش میکنه میزنتش
کتاب (مادر کافی) را بخوانید راه حل های شدنی و ساده ای یاد میده
فکر میکنم متوجه صحبت بنده نشدید
رواتشناسی که مراجعه کردید در مورد ریشه های رفتاری فرزندتون چی به شما گفتن؟ قصدم انگشت اتهام نیست ولی قطعا روانشناس رفتار و شمارو تحلیل کرده
مگر مگر ریشه رفتاری فرزنده شما ژنتیکی یا در کل جسمی باشه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
