ولی من فک میکنم این زندگی از اینکه برگردم اونم با یک بچه برام بهتره.خب منزل پدریم اونجور نیست که به دردم بخوره .قبلا فک میکردم میتونم طلاق بگیرم رفتم خونه بابام بعد نیومد دنبالم دیدم واقعا در و دیوار اون خونه داره منو میخوره خودم برگشتم .و خیلی کار اشتباهی کردم که رفتم کاش نمیرفتم خیلی غرورم شکست.اخه قبلش چند بار دیگه رفته بودم با التماس برم گردونده بود ولی اخرین بار نیومد
ببین منم نمیتونم برگردم خونه بابام، انگار برام سخته
درکت میکنم، اما ببین میدونی من چکار میکنم کلا بیخیال اینم
صبح تا 8 اینا نیستن دیگه مردا، برا خودم زندگی میکنم، فکر میکنم این نیست
آنقدر غر میزنه اصلا گوش نمیدم بهش، اولا حرصش می‌خوردم الان دیگه نه
دیدم موقع ناراحتی های من به یه ورش هم نیست دلداریم نمیده
منم دیگه بی تفاوت بهش، من مصاحبه دارم، ناراحتم، امتحان دارم کلا منفعله
واسه چی من حرصش بخورم؟ الان من ناراحتم اون تمرگیده، یه ذره از غذاش کم نشده
با خودت صادق باش که میتونی بدون اون زندگی کنی یا نه بعد تصمیم درست بگیر و اینم درنظر بگیر که چقد فشار روشه .ببین واقعا چقد براش مهم هستی صادقانه نه از روی احساسات یا عصبانیت به خودت جواب بده .فک کن اگر روزگارش اوکی بود باز همین کار رو میکرد...
واقعا نون دراوردن تو این مملکت خیلی سخته اعصاب و روانی برای شوهر من که نمونده منم وقتی این حجم از گرونی رو میبینم خودمو به جاش میگذارم بهش حق میدم انقد زود بخواد از کوره در بره.به هر حال ارزو میکنم مشکلمون حل بشه شب بخیر خواهر خوبم
چیبگم
....
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
