...روز عاشورا هرسال شهرمون تعزیه سنگین برگزار میکرد..شبیه خوان حضرت زینب..لحظه آخر که خیمه ها رو آتش میزدن یه بیت میگفت...فریاد غریبی حسین...بی کس و بی یاری حسین...خیلی دلم میلرزه با این شعر...
حیف امسال نیست...تعزیه...
به به ، خداوند بهتون سلامتی سعادت برکت و ثروتی الهی و ارامش بده خوشا به سعادتتون دلم لک زده برا دیدن بین الحرمین و هر دوتا حرم با وجودی اصلا اهل زیارت نبودم ولی عاشق این دو هستم البته اهل بیتشون هم هر کدوم جایی خاص دارن توی قلبم از حضرت محمد و حیدر کرار و بی بی فاطمه ی پهلو شکسته تا طفل شش ماهه بمیرم برا حضرت زینب چقد عذاب کشید تا که واقعه ی کربلا را به گوش عالمیان رسوند
وای گفتی وای این همیشه منو گریه میندازه قربونت برم عزیزم با پستت اشکمو جاری کردی الهی هر چی از خدا میخای بعد هفت دقیقه بهت بده چون هشت عدد آقا رضاست باورت میشه من هنوز سعادت پا بوس رفتنشو نداشتم ؟ لطفا برا زیارت امام غریب رفتنم دعا کنید
