خانومای گل بیاین

میشه بگی چرا دلت شکسته؟

من سی و سه سالمه...همسن تو بودم خیلیییی شیطون بودم....با هرکس هم دوست میشدم رابطه ام دووم نداشت چون پسرای هم سن و سالمم همه دنبال تفریح بودن....طولانی ترین رابطه ام سه سال طول کشید که با یه پسره خودخواه پولدار دوست شده بودم..براش گل می‌بردم..کادو می‌بردم....اما یه روز دلش و زدم و فهمیدم با کس دیگه هم دوست بوده...می‌دونم الان هرچی بگم درک نمیکنی چون سنت پایینه....اما عزیز دلم من تا بیست و شش سالگی همش ازین رابطه به اون رابطه بودم و تهش یا اشک بود یا افسردگی ....و هیچ کدوم سرانجام نداشت....اما با این حال دانشگاهم میرفتم واخرین رابطه ام با یه پسری بود که عاشقش بودم اما با خودم فکر کردم ته این دوستی ام بی سرانجامه و اونم یه روز می‌ره دنبال زندگیش....خلاصه سرایطمو اکی کردم وتو اوج دوست داشتنش من باهاش کات کردم و کارای مهاجرتمو انجام دادم و رفتم آلمان.....تا پارسال آلمان بودم .کار کردم و درسم و اونجا ادامه دادم و تا بلاخره خدا یکی و واسه ازدواجی راهم قرار داد و باهم به ایران اومدیم  و ازدواج کردیم....عزیزم توام الان فرصت داری آینده آن رو بسازی..نمیگم زندگی مشترک توش دعوا نیست ..اما حداقل یه آرامش خاصی داره و می‌دونی طرف مال توست..اما توی دوستی مدام باید التماس کنی و چشم انتظار این پسرای دوزاری باشی که شاید باهات دوروز بیشتر ادامه بدن....هدفت رو تو زندگی مشخص کن و از خدا کمک بخواه...فقط خدا می‌تونه بهت آرامش بده...تایپیک های قبلتم خواندم خیلی مشکل داری تو زندگیت منم بچه طلاق بودم و شرایط تورو گذروندم اما یه جا همه سختی ها تموم میشه و خدا بهت آرامش میده ....اما به شرطی که دنبال چیزای مهم باشی و بفهمی غصه خوردن برای پسر جز اینکه خودتو افسرده کنه سودی ندارد...این رابطه ها بی سرو ته هستش...طرف امروز هست و فردا نیست....دلتو خوش نکن یه چیزای الکی  اما هدفتو تعیین کن عزیزم ...

شرایط درس خواندن و داری???

ببین تا میتونی الان یاد بگیر.کلاس برو یا زبان یاد بگیر یا کارای آرایشگاهی مثل فیبروز ابرو یا رنگ و مش....خودتو دست کم نگیر تو تنها نیستی هروقت خواستی من باهات حرف میزنم عزیزم و بهت انرژی و روحیه میدم...ببین بخوای نخوای این شرایط هست اما سعی کن بهترش کنی....با برادرات حرف بزن برنامه ریزی کن براشون بگو تقسیم کار میکنیم...اصلا بنویس بزن به دیوار که همش جلو چشمشون باشه...دیدی رعایت نمیکنن با پدرت حرف بزن و تو برو پیش پدرت...بزار برادرات تنها بمونم و یکم نظم یاد بگیرن.‌‌تو الان چیزای مهمترین تو زندگیت داری که بهشون برسی نه فکر کردن های الکی به این و اون....اگه موفق بشی شرایط خیلی خوب برای ازدواج داری و دستت توی جیبته....به هم سن های خودت نگاه نکن تو یکم سختی میکشی اما عوضش آیندت روشن میشه .حتمن یه چیزی یاد بگیر.

چه اشکالی داره، هم کار کن هم درس بخون...کار پاره وقت....دانشگاه قسطی هم میشه پول ترم رو پرداخت کرد....باهوشم که هستی ..یا برو کلاس زبان انگلیسی ..می‌دونی چقدر بابت یادگیری زبان در آینده میتونی پول دربیاری؟؟؟؟میدونی چقدر شرکت ها بهت اونوقت احتیاج دارن و میتونی حتی مترجم شی‌..تو فقط یکم وقت بزار اونوقت همسن من شدی لم میدی به مبل و به این روزانه میخندی .

ببین من هفت هشت سال تنها تو غربت زندگی کردم .‌‌‌‌‌‌ هم کار  میکردم و هم درس می‌خوندم...تازه میومدم خونه میشد ۱۱ شب و باید یه چیزی سرهم میکردم که شب گرسنه نخوابم...مهر خونواده و مادر بالای سرم نبود ..خیلی سختی کشیدم.فقط محکم باش.نزار یه پسر آنقدر ضعیفت کنه...رفته که رفته ..یه به درک بگو و تمام.مسایل مهمترین هست بهشون برسی.

او که آنقدر هنرمندی چرا ازش استفاده نمیکنی؟؟؟آفرین...ببین آگهی کن توی دیوار با قیمت کم...مشتری جذب کنی...برو دونه به دونه مغازه ها ویزیتوری کار خودتو بکن .مطمئنم موفق میشی.به همه. بسپار که ازت خرید کنن.تخفیف ویژه بزار.اشانتیون بده رو کارت حتی تا زمانی که کارت بگیره .اگر هم پول داری تو دستت یه چندتا تراکت  چاپ کن و پخش کن تو خونه ها و یا بده دست مردم...بخدا کار کردن عار نیست مطمئنم‌ موفق میشی

حتمنننن این کارو بکن.پشت گوش نندازیا...شده شب با نون شکمتو سیر کن اما وقت بزار واسه کلاست فکر کن تموم آیندت به این کلاس بستگی داره.