حق داری
ابجیای منم همش میان خونمون خودشون خوبن بچه هاشون خیلی اذیت میکنن ارامشه زندگی ادمو بهم میزنن
من باهاشون برخورد جدی کردم زیاد نمیان
بچه آخر بودن خیلی سخته. منم تجربشو داشتم هر روز خدا میرفتیم با مامان بنده خدام بار میکردیم میخریدیم میاوردیم اون بنده خدا میشست و میپخت و میزاشت جلوشون عصرم میرفتن من میموندم و یه کوه ظرف و خونه ریخت و پاش. فرداشم رروز از نو روزی از نو. بعد( دور از جون مادر و پدر شما) یه روز وسط همین زحمتا مادرم سکته مغزی کرد بعد دو ماه از کما درومد ولی زمین گیر شد. پدرمو گذاشتن سالمندان مادرمم چند ماه ساپورت کردن بعد ول کردن به امان خدا و من! فقط سفره مامان باباشونو دوست داشتن بی صفتا. هر چی میگفتم مادر من نکن گوش نمیکرد. بعد بهش ثابت شد بیخودی هی کرده تو حلقوم اینا که دیگه دیر شده بود. امیدوارم بتونی مستقل بشی یا با ازدواج یا تنهایی رو پای خودت وایسی.
من جای شمام اما خواهر برادرام اندازه جونم دوست دارم خیلی اوقات اعصابشون و ندارم اما واقعا عاشقش نم برای همین حرفی نمی زنم❤️
عین خونه بابامه بخدا اینا ٨تا هم نوه میریزن کلا نمیتونسم درس بخونم زناشونم اصلا مثل رستوران میومدن سر سفره من با سن کم با مامانم ک کلا در حال جمع کردن و پختن و شستنه ظرفارو جم و جور و ....دست نمیزدن
خداروشکر باز من شوهر کردم رفتم
خیلی سخته درک ات میکنم
الهی عزیزمممممم انشالله ب حق ۵ تن یه مرد مهربون و عاشق و خانواده دوست قسمت بشه برات
منم بجه آخر بودم و خواهر برادرا میومدن باید دور از جون عین خر کار میکردم بخاطر خدا یه استکان از زمین برنمیداشتن آخر هم ۴ تا متلک بار میکردن بهم ... من ک تا۲۲ سالگی مجرد بودم عاصی شدم چ برسه ب تو
خدا کمک ات کنه❤❤⚘
