الهی که همه به آرامش برسن عزیزم
ممنون از دعای خوبت😘
واقعا خواستگاری هم شده معضل
تاپیک خواستگارم که ترکید تاپیک آخرم راجع بهش بود منم الان یه خواستگار دارم باور کن هنوز نگفتم به هیچکس فقط اینجا اومدم و بچه ها زحمت کشیدن کلی راهنماییم کردن یه سریشون هنوزم تو خصوصی پیام میدن راهنمایی میکنن ولی به خونوادم هنوز حاضر نشدم بگم اااانقد که اذیت میشم فک کن خودم استرس دارم مثلا مراسم منه بعد راه میرن از من سوالای جور وا جور میپرسن استرسمو زیاد میکنن یا مامانم منو به کار میگیره هی اینو بشور اونو بشور دیوووونه م میکنه اشکمو در میاره از بس فکر میکنه و حرف میزنه تا روز خواستگاری هزاربار جای من جواب خواستگار میده😶😶میگم مامان جای منم فک میکنی و نتیجه اعلام میکنی؟میگه آره من مااادرتم میگم حالا بذار بیاد بعد نتیجه بگیر😑
کلا از خواستگاری متنفرم دلم هیچ مراسمی نمیخواد حالم از استرس بهم میخوره نمیخوام بابت هیچ موضوع مسخره ای انقد استرس بکشم
کلا اولین خواستگارامم عمم پیدا کرده بود بعد خواهرم عروس عممه زنگ زد ازم پرسید منم اوکی دادم بعد گفت اگر مامان مخالف بود راضیش میکنم دیگه چون مامان استرسیه میدونست چجوریه گفت تو فقط به جواب خودت فک کن مامان با من گفتم حالا ببینیم چی میشه هنوز که نگفتیم
آقا اینطور برات بگم که مامانم به خواهرم گفته بود این به فلان دلیل به درد ازدواج نمیخوره بعد خواهرم دو تا هم گذاشت رو حرفای مامانم کلا رأی مامانمو زد😑😑😑مامان از توافق ما خبر نداشت اومد نشست حرفای خواهرمو تعریف کرد دیدم عوض حمایت زده منو پوکونده😧
بعد از کلی وقت خودش برگشت گفت راستی حق با مامان بود من نتونستم قانعش کنم گفتم مهم نیس میخواستم بگم دیدم چقد تلاش کردی میتونستی لااقل هیچی نگی نه که دو تا هم خودت جهت تایید اضافه کنی😑😑
مامان من که از غذای مورد علاقم به اندازه ی یه وعده میپزه بعد یادش میفته که اونام دوس دارن هی از سهم ما برمیداره میذاره روش که بمونه بعدا بخورن😒😒
یه بار اومد از بشقابم که هنوز دست نزده بودم غذا برداره چنان جیغ زدم تازه به خودش اومد
آدم جوگیر😠😠
گفتم من گرسنمه واسه چی باید واسه یکی دیگه غذا بذاری؟تو آدمی؟انسانی؟محبت میدونی؟من گرسنه بمونم که یه وقت اونا هوسشون نشه؟؟؟دیوونه شده بودم ینی
دیگه هم نذاشتم واسه کسی چیزی بذاره گفتم هر جا هرچی بذاری میخورم
من یه مدت غذا میپختم. بوی غذا سیرم میکرد. مامانم اینا میخوردن منم یکم همراهیشون میکردم. بعد بقیشو داداشم اینا میومدن مامانم پیشکش میکرد به اونا. بعد من می موندم به افق خیره میشدم که غذایی که من درست میکنم ندین بره. خودم هنوز گشنمه.
یه مدت دیگه غذا درست نکردم. الانم میگه خودت بپز خودت بخور. یکی دو هفته پیش اندازه خودمون اکبرجوجه درست کردم، هم خورد هم برد به خواهر برادرم داد خود من زیاد میلم نبرد.هفته بعدش سه عصر اومدم خونه با خواستگارم ۴ قرار داشتم. غذا حاضر نبود. من رفتم برا خودشون جوج سیخ زدن خوردن. بخاطر اینکه هفتع قبلش من برا خودمون جوجه درست کرده بودم. بعد بهش گفتم چیزیت میشد اگه غذا رو تا سه آماده میکردی منم میخوردم؟
در کمال ناباوری گفت میخواستی نری سر قرار. هم خدا رو میخوای هم خرما! همینی که هست. من گرسنه و عصبی رفتم سر قرار خواستگارم که بعد از مدتها یه نفر معرفی شده بود. ینی چون من داشتم میرفتم پیش خواستگارم باید یا غذا رو میخواستم یا خواستگار رو! هنوزم درکش نکردم. خیلی دلم پره از دستش
من خیلی حساسم ینی تا نگم مامان غذا نمیدی؟مامانم غذا نمیده به کسی
نه که بد ذات باشما ولی مثلا طرف قبلش میگه نمیبرم غذا زیاد دارم میگم مامان اینو میبره مجبور میشه غذا قبلیارو بریزه دور پس نده
ولی مثلا بچشون مریض باشه مامانمم نده خودم غذا میدم که به بچه بیشتر برسن وقتشون برا غذا هدر نره
مامان من کارگر که میخواست بیاد خونمون هر چی گفتم غذای گوشتی درست نکن گوشت نداریم گفت نه من باید لوبیا پلو بپزم چرا؟چون کارگرای یکی از آشناهامون بود میخواست کلاس بذاره یعنی اون چه تو خونه داشتیم تو حلق اینا کرد میوه ی درجه یکی که برا خودمونم زورکی میخره خرید آورد با اینکه از قبلم همون میوه رو داشتیم
گفتم حداقل اینو نده بذار برا خودمون خلاصه هر چی گفتم نمیذارم و فلان تا رفتم مصالح بخرم بیام برده بود داده بود بهشون بعدم لبخند پیروزمندانه تحویل من میده
بعد یه بار میخواست کارگر بگیره برا خونه تکونی من خودم انجام دادم اونم هی میگفت پولشم میدم خودت و فلان
از صب تا عصر کوفتم نداد بخورم گرفت خوابید
گفتم فک میکردی منم کارگرم به جای امر و نهی کردن یه چیزی میپختی اون روزم هیییییچی تو یخچال نبود ینی وقتی کارم تموم شد دیدم معدم داره سوراخ میشه واقعا به خودم گفتم خاک بر سرت با این زندگیت
ولی در کل به مامانم حق میدم اگر غذا نپزه من خودم غذا پختن خیلی انرژیمو میگیره همیشه هم دوس دارم بچه هام زود از آب و گل در بیان و کمک حالم باشن طفلک مامانا باید تا این سن دنبالمون باشن من کلا تو غذا خیلی اذیت نمیکنم هر چی بده میخورم نده هم نمیخورم از مزشم ایراد نمیگیرم فوقش کم میخورم مامانم همیشه میگه تو چون بلااستثنا همیشه بشقابتو تمیز میکنی آدم نمیفهمه دوس داشتی یا نه؟
عزیز دلم. خدا اجر کار و مهربونیتو بده. بخدا منم توی غذا ایراد گیر نیستم . (گرچه ایرادم بگیرم میگن همینی که هست) چیزی که باب دلم نباشه نمیخورم هیچی ام نمیگم. مثلا کسی ندیده من تابحال آبگوشت بخورم یا ماهی. بلا استثنا وقتی ماهی داریم من برنج خالی با ماست یا گوجه یا نیمرو میخورم. درد من از زدن تاپیک غذا نبود( قسمنی از درد دلم به غذا مربوط بود) درد اصلی من این بود که مادرم بین من مجرد و بقیه بچه هاش که متاهلن واقعا فرق میزاره. من دلم میشکنه اذیت میشم. من الان تنها دخترشم توقع دارم هوای خودم و دلمو داشته باشه. مگه چقد دنیا ارزش داره که من بخوام بخاطر غذا دل مادرمو برنجونم ولی واقعا خودم میسوزم خاکستر میشم. درسته خانواده شلوغی هستیم ولی واقعا من کسیو به عنوان حامی ندارم. همیشه نامردی کردن درحقم
میدونم درکت میکنم ولی نصف اینا کلاس گذاشتنه
مادرا وقتی بچشون از خونه میره باهاش رو درواسی دارن بچشونم که هست خب دوسش دارن دوس دارن که بیاد پیششون ولی باید هوای همه رو داشت
من خودم گاهی که حال ندارم و میدونم میخوان بیان میگم این هفته از الان برنامه بریزین برین جایی چون من اصلا حوصله ندارم مامانمم براش سخته بیرون رفتن هی طفره میره ولی امتحان داشته باشم میگم بگو نیان هی بچه ها میان دور و برم توجه نکنم کوچیکن ناراحت میشن
بنظرم برو کتابخونه درس بخون خودت خودتو تحویل بگیر برا خودت غذا بپز میوه ببر خودت توجه کنی اونام بالاخره توجه میکنن
