عزیزم تاپیک های قبلیتو دیدم. خاهر من سندرون داوونه و الان ۲۰ سالشه. بعد ۳ سالگی راه رفت و خیلی خوب یادمه. چون خودن دستشو گرفتم و اولین قدماشو برداشت. اشتباه ما این بود ک هزینه گفتاردرمان نکردیم واسش. اگر ب سن الانم میبودم قطعا خانوادمو مجبور میکردم ک این هزینه رو واسش انجام بدن. بخاطر همین حرف زدن خاهرم الان قوی نیست و فقط خودمون متوجه میشیم چی میگه. لطفا درخاست دوستی من و قبول کن شاید بتونم ی سری راهکار بت بدم واسه ادامه مسیر بزرگ کردن گل پسرت