کمکم کنید تو اوضاع روحی بدی هستم ببخشید حرفام طولانیه چون لازم بود توضیح بدم

من حدود ۳.۲ سال قبل یه خواستگاری داشتم که از همسایگان قدیمی مادربزرگ مادرم بودن.خانواده خوبی بودن و چند جلسه اونا اومدن خونه ما و یکبار هم اونا ما رو به خونشون دعوت کردن و من وقتی جواب مثبت دادم آقا پسر خیلی خوشحال شدن.خلاصه بین ما از طریق تلفن عقد موقت خونده شد تا موقع خرید و آزمایش راحت باشیم . ما رفتیم برای خرید حلقه.مادربزرگ من در جریان بود مامانم از اون راهنمایی میخواست تو بعضی موقعیت ها روز قبل از اینکه بریم برای آزمایش مادربزرگم به مامانم گفت شوهرتو بفرست بره با پسره دوتایی حرفای آخر رو بزنن مامان منم فکر میکرد مامان بزرگم از روی با تجربگی این حرفارو میزنه در صورتی که دیگه حرفی نمونده بود.صبح با مامانم آماده شدیم تا پسره بیاد بریم آزمایشگاه.نشستیم تو ماشین پسره یکم رفت بعد بی مقدمه گفت من باید فکرامو بکنم و بعد بهتون جواب میدم مامانم فکر کرد حرفی داره که پیش اون نمیتونه راحت باشه بهش گفت پسره گفت نه و کوچه بغل خونه پیادمون کرد و برگشتیم خونه با کلی تعجب و عصبانیت.مامانم از زن عموش(چون مادرش زن آروم و کم حرفی بود زن عموش به همه چی رسیدگی میکرد)پیگیر شد که چرا پسره همچین کرده اونم گفت به هیچکس نمیگه چی شده میگه بهم وقت بدین.خدا میدونه تو این چند روز چیا که به ما نگذشت.۲.۳روز گذشت خبری نشد مامانم خودش زنگ زد خبر بگیره و چون از اون طرف هم خواستگار دیگه داشتم مامانم گفت اگه جوابتون منفی هست دخترمون خواستگار دیگه داره به اون فکر کنیم که اونها هم خبر دادن پسره گفته نه و دلیلش رو نگفته.نمیدونم اون شب قبل آزمایش پدرم بهش چی گفته بود که از این رو به اون رو شده بود بابام گردن نمیگرفت ولی از بابای من بعید نیست که حرفی بزنه که طرف بد برداشت کنه.از اون به بعد از پسره متنفر شدم درسته حسی که بهش داشتم دوست داشتن نبود ولی بدجور غرور من و خانواده ام رو شکست و از این قضیه مامان بزرگم و یکی از خاله هام خیلی خوشحال شدن.مامان بزرگمم انگار میدونست قرار نیست ما باهم ازدواج کنیم و هی میگفت خمیر زیاد آب میبره(به اصطلاح یعنی معلوم نمیشه ازدواج انجام میشه یا نه)تا یکسال مامانم بدجور بهم ریخته بود هی اسم پسره تو خونمون بود مامانم پیگیر پسره بود یبار هم بدون اطلاع من با بابام رفته بودن مغازشون تا اگه سوتفاهمی شده برطرف بشه که پسره گفته بود از حرفای بابام این برداشت رو کرده که هی میخواد تو زندگیمون دخالت کنه در حالی که من تو جلسات خواستگاری قاطع گفته بودم که همچین چیزی نمیشه.حالا بعد ۳.۲ سال باز هم بعضی وقتها حرف پسره تو بحثای مامانم اینا پیش میاد و من دارم میبینم مامانم خیلی مشتاقه و کلی نذر و نیاز میکنه تا با اون پسره ازدواج کنم و از اون طرف هم اون پسر فعلا مجرده منم یه مدتی هست اون نفرتم کمتر شده و بدجور تو فکر اون ماجرا. برام جای سوال هست که چرا اون کار رو با ما کرد.تازگیا پیج کاری پسر رو پیدا کردم و وقتی میبینم مامانم بعد اون ماجرا خیلی بهم ریخته و کلی تو زندگیش تاثیر گذاشته با خودم میگم برم از پسره بپرسم چرا با من اینکارو کرد.آیا با این کار غرورم میشکنه؟چون تاثیرش تو زندگیمون خیلی بد بود و من خودم زیاد ضربه دیدم عصبی و پرخاشگر شدم. چون خانواده خوبی بودن مامان بزرگم دلش نمیخواست ما با اونا وصلت کنیم و این بیشتر زجرم میده.ببخشید حرفام طولانی شد.لطفا راهنماییم کنین چیکار کنم تو برزخ بدی هستم و حال مادرم بیشتر اذیتم میکنه😔