بچه ها من هفت هشت ماه دوری و غربت و تحمل کردم بخاطر عید که میرم شهر خودمون . یه پسر دوساله دارم که دمار از روزگارم درورده از شیطونی و بیخوابی وهزار کار دیگه ... تمام امیدم این بود میرم شهرمون خواهرام عاشقشن باهاش بازی میکنن من یه استراحتی میکنم این مدت حالا با این اوضاع اگر شما بودید میرفتید ؟ دوازده ساعت راهه😔 اما خودمون ماشین داریم ... جدای از اینا پدرم پیره همش میره خرید و میاد اصلا مراعات نمیکنه .چی کنم توروخدا . اگر شما بودید میرفتید؟؟ ما بریمم توی خونه ایم و جایی نمیریم فامیل هم نمیاد بخاطر این مریضی من فقط نگران بی مراعاتیه پدرم هستم
نه نه نه نههههههههه
بذارربعدد تعطیلات برو عزیزم چاره چیه سختیو تحمل کن
کدوم شهر باید بری ؟
نرید به نظرم
هممون دلمون به این تعطیلات و دیدن خانواده هامون خوش بود ولی نریم بهتره. اینهمه صبر کردیم دو ماهم روش.
ما هم از خونواده هامون دوریم اما شوهرم میگه باید بریم هیچ جوری نمیتونم راضیش کنم خونه بمونیم
همه همینطورن.ولی رفتن به اونجا اول کار اشتباه شماست چون ممکنه تو راه ویروسو با خودتون ببرین برا خانواده
منم وضعم شبیه توه ...
چاره ای نیس ... دیگه این همه مدت دووم اوردیم ... دو سه ماه هم روش
😥😥😥😥😥😥😥😥😥😥😥😥
منم فردا باید برم شهری ک ده یازده ساعت راهه باردارم هستم نمیدونم چطو برم دسشویی
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
22 ثانیه پیش
23 ثانیه پیش
24 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
