بچه ها من هفت هشت ماه دوری و غربت و تحمل کردم بخاطر عید که میرم شهر خودمون . یه پسر دوساله دارم که دمار از روزگارم درورده از شیطونی و بیخوابی وهزار کار دیگه ... تمام امیدم این بود میرم شهرمون خواهرام عاشقشن باهاش بازی میکنن من یه استراحتی میکنم این مدت حالا با این اوضاع اگر شما بودید میرفتید ؟ دوازده ساعت راهه😔 اما خودمون ماشین داریم ... جدای از اینا پدرم پیره همش میره خرید و میاد اصلا مراعات نمیکنه .چی کنم توروخدا . اگر شما بودید میرفتید؟؟ ما بریمم توی خونه ایم و جایی نمیریم فامیل هم نمیاد بخاطر این مریضی من فقط نگران بی مراعاتیه پدرم هستم
همه همینطورن.ولی رفتن به اونجا اول کار اشتباه شماست چون ممکنه تو راه ویروسو با خودتون ببرین برا خانو ...
ما بیش از حد رعایت می کنیم خودمون . شوهرم میگفت اگر خواستیم بریم یه کله میریم و واینمیسیم توی جاده . مگه یکبار بخوایم بنزین بزنیم که با هزار ترفند و الکل و ضدعفونی
من ريخته ام در رگ تو شیره ی جان❤هی چرخ بزن در من و دل را بتکان❤این هم نفسی، چه حس و حالی دارد❤ در پیکر من دو قلب دارد ضربان💞21آذر99 بی بی چکم مثبت شد خدایا هزاران بارشکرت😍😍پسرم مبتلا ب هیپوسپادیاسه سوالی داشتین خوشحال میشم بتونم کمکتون کنم اگر اطلاعاتی هم در این زمینه دارین ممنون میشم بهم بگین❤️
نه عزیزم تحمل کن اینچن وقت رو خدابزرگه تو ۱۲ساعت راهته من ۴۵ دقیقه فاصله دارم اتمام حجت کردم باهمه گفتم تا خرداد نمیام بااینکه خانوادم رعایت میکنن داداشمم گفت خودم باماشین میام دنبالت با قطار یاماشین عمومی نیا میترسم بازم