از لحاظ ظاهری دوس دارم ولی از لحاظ اخلاقی دوس دارم ریسک پذیر تر و با اعتماد به نفس تر باشه و رویاهاشو دنبال کنه و اینکه شادتر باشه ک اونم البته ب شرایط آدمم بستگی داره
مثل من حاضر جواب نباشه😖
از لحاظ قدی و طلبکاری و خود رای بودن و لجبازی خیییییییر ولی از بقیه لحاظا از خدامه😁
دوست ندارم مثل خودم
چون کم رو بیزبون و خجالتی هستم حتی از حقم هم نمیتونم دفاع کنم ولی بچه هام به من نرفتن
اره مثل خودم باشه همه چیش فقط کینه ای نباشه
من و شوهرم به هم قول دادیم اگه زمانی بچه دار شدیم از لحاظ اعتقادی هیچی رو بهش تحمیل نکنیم و بذاریم تا به سنی برسه که خودش بتونه انتخاب کنه. و هر انتخابی داشته باشه برامون محترم باشه
از لحاظ ظاهری دوست داشتم به خودم برن ولی اونم نشد
اخلاقش و مهربونیش و دل پاکیش ک حتما ب خودم بره
ولی دوسندارم ی ذره هم احساسی بودن و زودرنج بودنش مثه من باشه
بچه ها من چرا نمیتونم ازدواج کنم؟ بخدا مشکل پسند نیستم ولی حداقل این حقم ندارم با کسی که هفتاد درصد ایده‌آلمه ازدواج کنم؟ هرکی میاد انگار روانیه، اخیرا با یکی اشنا شدم احساس کردم سرش به تنش میارزه، چقدر خوشحال بودم، باهاش که قرار گذاشتم از فرط استرس و عصبی بودن دستاش میلزسد و به زور حرف میزد. خدایا چرا یه آدم پیدا نمیشه؟
