میشه بگید چرا دنبال کار نرفتید؟
ناراحت نیستید؟
من خودم خیلی غصه میخورم. دوساله تو خونه نشستم دارم بچه داری میکنم.
دلم نمیخوام این روند ادامه پیدا کنه.
شما چطور باهاش کنار اومدید؟
میدونم ترجیح بعضیا به این هست که کار نکنند. واقعا خانه داری هم شغل پر مشقتیه درک میکنم قشنگا
اما برام سخته که درامد نداشته باشم یا همش تو خونه باشم...
☹
برامنم سخته اما هم کار مناسب که به زندگیم لطمه نزنه پیدا نمیکنم هم همسرم با کارزن مخالفه ☹️
من خونه دارم؛خونه داری رو هم دوس دارم اما گاهی دلمم میخواد برم سرکار ولی همسرم خوشش نمیاد
منم مثل شما یکساله خونه نشینم، از یه طرف دوست دارم برم سرکار، از طرفی دلم نمیاد دخترم و بسپارم به کسی
میتونی درکنار خونه کلاسم بری
وای من وقتی فکر میکنم برم سرکار سردرد میگیرم توی خونه راحت نشستم وقتی دلم خواست میخوابم نگاه تلویزیون میکنم حالا بچه داری مو انجام میدم درکنارش با نظافت خونه
من ده سال سابقه کار دارم، مدیر مشتری بودم تو یه شرکت خوب، درآمد خوبی هم داشتم از همسرم بیشتر در میاوردم، تو نه ماهگی دخترم زنگ زدن برگردم اما دخترم و نمیتونم به کسی بسپارم، از مامانم دورم
منم سرکار رفتن دوس ندارم ولی درامدداشتن و دوس دارم و دلم میخواد خیاطی یادبگیرم و برای بچه هام لباس بدوزم
همسرم دوس نداره بیرون کارمیکنم،میگه هروقت نیاز مالی داشتیم بروسرکار،واقعا هم حمایتم میکنه هرچقدرپول بخوام درحد توانش نه نمیگه،پس اندازشخصی دارم یعنی در ماه یه مقدار پول بهم میده که نمی پرسه چیکارش میکنم شاید بخوام چیزی برای خانوادم بخرم نخوام شوهرم بدونه یا هرچیز دیگه،واینکه من تحصیلات دانشگاهی دارم واقعا دوس داشتم بدم سرکار ازطرف اقوام هم کاربرام پیداشد اما چون مخالف بود نرفتم،الان که بچه دار شدم خودم اصلا دوس ندارم برم سرکار بچه ها زود بزرگ میشن دوس دارم بابچم وقت بگذرونم کلاس شیرینی پزی که دوس دارم میرم،شماره دوزی و سرمه دوزی انجام میدم کلا به کارایی که دوس دارم میرسم،درنهایت توخونه کارنمدوسرویس اتاق کودک انجام میدم یه درآمد کمی هم دارم واسه خودم
