سلام ... من چند وقت هس ک کلا از نظر درونی ارامش ندارم نمیدونم چرا یجورایی انگار عذاب وجدان دارم ۲۲ سالمه و دانشجوام ولی اصلا انقدر این حس زیاد شده درونم ک دوست ندارم با کسی ارتباط برقرار کنم حتی در حد حرف زدن تقریبا کل دوستام هم با این رفتارم از خودم روندم و دور کردم ولی خب دست خودم نیس ک واقعا شرایط و روحیه ارتباط رو ندارم دیگه خسته شدم واقعا ب مادرم هم چن باری گفتم ک اینطوریم ولی خب میگه عذاب وجدان واسه چیو اینا بعدشم غصه میخوره واسه همینم اصن اینجا عضو شدم گفتم بلکه فرجی شه اها از نظر مذهب و عبادت و اینا هم معمولیم و واقعا از خودم ناراضیم حس میکنم ادم پر از گناه و ناپاکیم نمیدونم چرا ... حالا کسی هس ک پیشنهادی دعایی کاری چیزی بلد باشه ؟
چرا اینجور شدی؟؟
هر کسی خودشو بهتر میشناسه..شاید گناهی مرتکب شدی؟؟
سلام عزیز خوب متوجه حرفت نشدم چون احساس گناه میکنی عذاب دپوجدان گرعتی ؟
وسواس فکریه یا به قول طب سنتیا غلبه صفرا
استغفار زیاد بگو روزی صدتا حالتو خوب میکنه
منم مدام ی فکرایی در مورد اطرافیانم میاد تو ذهنم که خودم اصلا دوس ندارم حتی این فکرا بیاد فکرم خسته شده دوسدارم مثل قبل مثلا ده روز پیش بشم و سرحال بشم. من واقعا ادم سرخالی بودم .اگه راه حلی پیداکردی منم بگو.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
