الان یه سال و هشتماه میشه بچه های جاری بزرگم (البته برادرشوهرم تنی نیست با شوهرم)خونه ی ماان مادر شوهرم که میگه من غذای خودمم به زور میپزم دست و پام درد میکنه...برادر شوهرمم پونزده روز بچه ها رو نگه داشت و گفت میرم سر کار اینا میمونن آوورد گذاشت خونمون واسه ده روز امیدوار بود مادرشون بیاد ببرشون حالا سر شب مادرشوهرم زنگ زد میایم اونجا اومدن میگن مادرشون داره ازدواج میکنه برادرشوهرم میگه من پول ندارم دارم میرم اهواز قنادی کار کنم...مطمئنم منظورش این بود که حالا حالاها پسرا پیش من بمونن....اون یکی جاریمم میگه من دختر دارم خوب نیست دختر من و پسرا پیش هم بزرگ شن...تازه علاوه بر همه ی اینا خیلی به من وابسته شدن حتی کوچیکه گاهی مامان صدام میکنه از طرفی ام از لحاظ اقتصادی شدیدا زیر فشاریم نمیدونم چیکار کنم
از اول نباید قبول میکردی
تا باباش نرفته بگو بچه هاش رو هم ببره
بابا خدا خیرت بده تو دیگه کی هستی. ننشون گذاشت رفت
وای چه سخته چطورراضی شدی قبول کردی
خب حداقل از پدرشون خرجیشونو بگیرید
اجرت با خدا .نزار اذيت بشن هر جوري ميتوني 😔.تورو خدا بزا پيشت باشن گناه دارن
خرجشونم نمیدن؟؟ چند سالشونه؟ شما خودتون بچه دارید؟
هیچی نمیدونم فقط دلم خیلی واسه اون بچه ها سوخت ،خدا کمکشون کنه.
چرا نمیفرستی پیش مادرشوهرت؟
خاک برسر اونایی که فقط بلدن مثل گاو بزان پس اون زنیکه حس مادری نداره به بچه هاش
شما خودت بچه داری ؟ بزرگه و کوچیکه چند ساله ان؟ به کارات میرسی ؟ اگه مهمونی جایی بری چجوری تنهاشکن میزاری
خانواده ی مادریشون چی؟؟ تو این مدت مادرشون دیدنشون اومده؟؟
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
36 ثانیه پیش
36 ثانیه پیش
38 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
