سلام دوستان؛ من از 18 سالگی متوجه شدم فوبی اجتماعی دارم اما نذاشتم جلوی تحصیلم رو بگیره؛ با سختی مدرک ارشدم رو از یه دانشگاه معتبر گرفتم و بعد با استفاده از ایندرال قبل از هر کلاس، شروع به تدریس کردم و توی تدریس فوق العاده موفق بودم. از همون زمان (بعد از دفاع ارشد ) یه حالت منگی سر همیشه همراهم بود ولی هیچ مشکلی هم برام به وجود نمی آورد. تا این که از روز سوم عید، خیلی غیر منتظره حالات استرس شدیدی بهم غلبه کرد و الان به جایی رسیدم که هر روز، دو سه بار استرس شدیدی می گیرم و ناخودآگاه میشم پر از اضطراب؛ دست و پام بی حس میشه؛ لرز میفته تو جونم که پس چجوری به زندگی ادامه بدم؛ در حدی که احساس می کنم دیگه زندگیم نابوده و به گریه میفتم. احساس می کنم دیگه همینجوری می مونم و با ادامه این حالت ممکنه دیگه دیوانه بشم. دلم به حال همسرم که نمونه ی انسانی کامله و دختر سه ساله م می سوزه. رفتم پزشک مغز و اعصاب، ایشون آسنترا تجویز کردن و دو روزه دارم می خورم . من در کنار همسرم خوشبخت بودم و به جز فوبی اجتماعی (ترس از اجتماع ) مشکلی نداشتم ولی الان در عرض یک ماه، دارم نابود میشم؛ آیا من باز خوب میشم و ممکنه دوباره به زندگی عادی برگردم؟
همین که تا اینجا ادامه دادی به زندگی و موفق بودی قطعا میتونی بهش غلبه کنی
لرزش بدن داری موقع حرف زدن
ب نظرم دارو نخور بدترت میکنه
برو سفر برو پارک سینما
تو جامعه باش و ب مشکلت فکر نکن
فقط تورو خدا داروهارو نخور
همسر و مادرم هم خیلی روم حساسن و الان که دیگه متوجه گریه و استرسم میشن، زود دست و پاشونو گم می کنن و نمی دونن چیکار کنن؛ اشکشون در میاد
پانیک
براحتی کنترل میشه با دارو
خیلی سادس درمونش نترس
بله میتونی، طاقت بیار عزیزم، بذار داروها اثر کنه
بله عزیزم معلومه که خوب میشی
سعی کن وقتتو رو با دخترت بگذرونی
بهتره که اصلن بیکار نمونی
امید داشته باش تو که مشکل حادو بزرگ و غیر قابل حلی نداره آروم باش
من دیدم افرادی که اصلا حالت عادی نداشتن و با یه داروی درست سریع به حال طبیعی برگشتن
واي من تحت تاثير داروها اين بلا سرم اومده ميفهممت من متاسفانه ترك تحصيل كردم و زندگيم به شدت افت كرد
شما روانشناس از نوع درمان سی بی تی هم برو
و دقت کن ممکنه مجبور بشی چند مدل دارو را امتحان کنی و چند نفر متخصص ببیننتون تا به درمانگر درست و داروی مناسب برسی
