وقتی عصبانیه سکوت میکنم بحث میکنه حرف میزنه میدونم فایده نداره حرف زدنم تازه بدترم میشه و به قهر میرسه سکوت میکنم و فقط ناراحتم اون خودش بعد از اینکه حرفاشو زد کم کم آروم میشه خیلی وقتا هم همون کاری رو میکنه که من گفتم و نظرم بوده و اخرش حقو داده بهم
از اول هر جا خواست بره بیرون گردشی جایی نه نگفتم مگه سر ظهر یا وقت شام گفته بریم خونه کسی که کاش همونم نه نمیگفتم که بعد برگشت بهم گفت رفت و آمد نمیکنی از اون به بعد هر جا گفت گفتم باشه مگه دلیل خاصی بوده
هر وقت بیرون رفتیم تشکر کردم گفتم خونه بودم اعصابم خورد شده دلم گرفته بود و از این حرفا که بیرون اومذن چقدر خوبه و حال و هوام عوض شده
یه کاریم که خیلی تاثیر داره وقتی یه کاری میکنه تشکر کنی بزرگش کنی نه اینکه جوری رفتار کنی که انگار وظیفه اش بوده