من دوازده ساله ازدواج کردم سه سال عقد بودم تو عقد هیچ مشکلی نداشتیم همه چی گل و بلبل بود اما وقتی رفتیم خونه خودمون شوهرم یه آدم دیگه شد میداشت بریم بیرون میگفت فقط هفته ای یه بار برو خونه مامانت اونم قبل از غروب آفتاب خونه باش. سر این موضوع خیلی بحث کردیم الان خوب شده واسه رفت و آمدم. اما....
نمیذاشت
شوهرم نه اماخودم شکاکم
شوهر منم شکاکه مثلا میرفت شهرستان کار بعد میگفت معلوم نیست کیو میاری خوته...میگفتم جور دوس داری فکر کن منم همونجور میشم تونستی ثابت کن طلاقم بده.
شک ک نمیشه گفت چون نمیزاره جایی بری شوهرم همه جا خودش منومیبره میگه من دوس ندارم تنهاجایی بری
من نمیتونم ساکت باشم وقتی میبینم شکاکه و حرص میخوره منم حرصش میدم...مثلا همین صبحی حالش خوب نبود سر من خالی کرد گفت معلوم نیس چن تا دوس پسر داری منم گفتم تا دلت بخواد دارم بیش از هزار تا(با لبخند ژکوند)داشت میترکید...اون میخاد منو حرص بده منم بدتر اونو حرص میدم کم کم خودش اروم میشه
باورت میشه وقتی میخواد بره ماموریت میگه تا زمانی که نیومدم از خونه نرو بیرون .یه بار رفت ماموریت قرار بود سه روز بره کارش زودتر تموم شد یه روز زودتر اومد اما بهم نگفت یه دفعه اومد خونه بعد رفته تو حموم و دستشویی و کمد دیواری رو نگا میکنه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
49 ثانیه پیش
50 ثانیه پیش
50 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
