دهه شصتی ها که مجردن بیان

اومدم بگم من ی دهه هفتادیم شوهر دارم خخخ

بابا مگ شوهر تحفس ب زندگیتون برسین

ی چیز بگم سختم میگیرین دیگ ی همکار داشتم دهه ۶۰ مهریه انچنانی میخواست و نمیدونم طرف کار انچنانی سخت بگیری خب نمیشه

من خودم دهه شصتی ام 

دوستای مجرد خیلی دارم و براشون ناراحتم 😔😔😔

کلن دهه شصتیا مرده های متحرکن, چه تو ازدواج چه شغل و اینا تو هیچی پیشرفتی نداشتن فقط گذر عمر میکنیم 

اره والا شوهر منم همکار بودیم مطمنا بی دلیل نبود الان اخه دونفر کار میکنن ی نفر سیر میشه 

میترسن مردا هم 

دورازجونت الان اداره ها پارتی میخواد والا من همشو بلدم اما خیلیا هم بلد نبودن تو کارمون بودن

خب عزیزم برو یاد بگیر 

برو تو محیطهای اجتماعی دانشگاه 

دوست من همه غلطی بلده از هر انگشتش یه هنر میباره ولی خواستگار نداره چراااا متولد ۶۶

پسرا ظاهر بینن 

اول دنبال قیافه و زیبایی و خوش هیکلی هستن 

اینجور نگو مگه شوهر تحفه هست به زندگیت برس. 

مگه میشه همیشه تنها بود؟ مگه میشه تا آخر عمر مجردی بازی کرد؟

من یه دهه شصتی همه چی تمامم 

۶۱ ام

گفتم همه چی تمام خدا شاهده از روی غرور و تکبر نگفتم، برای معرفی وضعیت 

اما هنوز مجردم

بخش عظیمی از تجردم رو تقصیر خانواده ام میدونم که اشتباه تربیتم کردن و هی گفتن درس و پیشرفت زمانی که حس شدید ازدواج داشتم 

اصلا هم سختگیر نیستم؛ اصلا

مهریه ام به همه میگم ۵ سکه؛ خونه اجاره ای هم میرم با اینکه شرایط مالی خودمون خوبه؛ اما پسرها ....

آفرین به بیانت 

نیاز به همدم رو یه مجرد سن بالا متوجه میشه فقط

منم خیلی دیر ازدواج کردم، با اینکه هم کار داشتم هم درامد خوبی داشتم ، ماشین داشتم ... کلا دهه شصتی ها مظلوم واقع شدن، پسرهای دهه شصتی با دهه هفتادی ها ازدواج کردند، و ماها موندیم، 

من اصلا خواستگار خوبی نداشتم، خواستگارهایی هم که میومدن یا جواب نمیدادن یا اونقدر داغون بودن که خودم رد میکردم هیچ شرطی هم جز ایمان نداشتم واسه خواستگارهام😕

تا اینکه سی دی انسان موفق دکتر فرهنگ رو گوش کردم، با سه ماه تلقین مثبت نامزدکردم اونم با کسی که ۹۰٪ شرایط مورد نظر منو داشت ، حتما امتحان کن