یک ساعت بیشتر دوریشو نمتونم تحمل کنم!
حتمن باید ببینمش
من ته تقاری خونمون بودم ،خیلییییی تنبل و پرخاب!
اما الان ک سه ماهه شده پسرم باوجود کمر دردم کلییی بغلش میکنم!!
کارامو میکنم ،خابمم کم شده
هر روزم شیرین تر از قبل میشه
وااای خدا دلم میخاد واقعن بگیرم بخورمش ،گازش بگیرممم!!!!
نمیشه ک!!
جانننن الهي نوش جونت ميخرم اين حالتتتو الهي قسمت همه ي ارزو به دلا دست راستت فرق سره من
دعا کن منم این لحظاتو ببینم حسرتش به دلم نمونه بمیرم😔
یک مادرم که دو ساله درستو حسابی نخوابیدم.در عین حال که خیلی اذیتم میکنه ولی دوریش برام غیر قابل تحمله.
حالابذار راه بره حرف بزنه
اون موقه دیگه چی میگی
نمیدونم
من هیچ حسی به بچم ندارم اصلا اصلا دوسش ندارم بغلش نمیکنم بوسش نمیکنم شیرش نمیدم پوشکش نمیکنم حموم نمیلرمش دلم قنج نمیره براش هیچ حسی بهش ندارم هبج هیچ
چون من اصلا بچه ندارم😆😆
من کلا نظرم اینه که بچه همش استرس و درد وسره تا شیرینی و خوشی .
بچه ی یکی دیگه باشه وقتی خوشه میبینمش و بغلش میکنم لذت هم داره . بچه خودم وقتی هست حتی وقتی خیلی خوشه باز نگرانی دارم براش . مریض نشه . گرفتار نشه . درسش . آرامشش .آینده ش
به قول مامانم هر یه بچه که اضافه میشه فکر و خیال و گرفتاری ما اضافه میشه . واسه همین شیرینی شو هیچ وقت نمیفهمم
انقد دوسش دارم که این حجم از دوست داشتن یه وقتایی به نظرم ترسناکه حتی
یه کسی شده که نفسم بهش بند شده
