تو از طرف خودت کار زیادی نمیتونی بکنی..جنگیدن همه چیزو شاید بدتر کنه.. فقط با نرمی..با محبت.. به مرور دخالت خانواده اش رو کنترل کن.. کمتر از خودت یا شوهرت بهشون چیزی بگو حوصله ات سر هم رفت برای پر کردن وقتت پیش اونا نرو.. اگر نیتت سر سزدن یا کمک تو انجام کاری بود برو.. اما برای حرف زدن سعی کن راجب خودشون بیشتر بپرسی و حرف بزنی و تا میتونی از خودتون هیچی نگو.. اگر تعریف کنی ممکن حسادت کنن اگر بدگویی کنی اولش شاید دلسوزی کنن و پسرشون رو دعوا کنن ولی به مرور با تو رفتارشون عوض میشه و نتیجه بر عکس میگیری..
اگر دیدی قبول میکنه مشاور بیاد.. ببرش مشاور بهش بگه که با این افکارش نه تنها تو رو اذیت میکنه خانواده اش رو خودشو هم اذیت میکنه به جای اینکه دلش پر از آرامش بشه پر از انرژی منفی شده و خانواده اش رو هم حساس کرده که هواسشون به تو باشه و اونام فکر و خیالشون درگیر و ناراحت..
اگرم نیومد مشاور.. خودت برو..
تو تل هم کانالهای سیاستهای زنانه و سیاستهای خانومانه و سیاستهای زندگی رو سرچ کن خیلی مطالب خوبی میزارن تا جایی که تو زندگیت راه میده از تجربیاتشون استفاده کن..