نه به خشونت عليه زنان

دقيقا موافقم با شما خشونت كه فقط جسمي نيست خشونت رواني هم داريم

اين مشكل رو بايد در ميون بذاري با همسرت

میان خشونت ها هم متأسفانه خشونت کلامی و روانی، بیشترین درصد را به خود اختصاص داده است. بررسی ها و تحقیقات آسیب شناسان مسائل اجتماعی نیز نشان می دهد که از هر 20 زن در کشورمان، یک نفر دچار آزار و اذیت فیزیکی همسرش قرار می گیرد که این موضوع گاهی از سوی خود زنان پنهان می شود یا در صورت اعتراض و شکایت، راه به جایی نمی برد به طوری که مطرح است، در ایران کمتر از 35 درصد از خشونت های خانگی به پلیس یا اورژانس اجتماعی گزارش می شود و گاهی اصلا این تصور وجود ندارد که این رفتار درستی نیست و نباید آن را تحمل کرد.»

بايد به طرف مقابل فهمونده بشه كه ما هم شخصيت مستقل و قدرت تصميم گيري داريم

از چيزايي كه ديدم براتون ميگم،چند وقت پيشا تو يه خيابون شلوغ يه آقايي خانمشو داشت ميزد به طوري كه مانتوش پاره شده بود شالش افتاده بود و حضار فقط تماشا ميكردن و ميگفتن زنشه دخالت نكنيد اون آقا از موهاي خانم گرفته بود و ميكشيد رو آسفالت واقعا تلخ بود كه حتي يك نفر دخالت هم نكرد و همه اين كار آقا رو حق قانونيش ميدونستن

بسیاری از زنانی که دچار خشونت می‌شوند به دلایل متعددی حاضر به افشای آن نیستند. در برخی از جوامع کمتر توسعه یافته، خشونت مردان خانواده علیه دختران، همسران و مادران امری عادی تلقی می‌شود. در این جوامع برخی از انواع خشونت‌ها از سوی مردان از جمله خشونت‌های کلامی، کنترل‌گری، و یا جسمانی که فرد دچار آسیب جدی نشود، حتی میان زنان جامعه نیز به عنوان امری متداول پذیرفته شده است.

آموزش مصادیق خشونت و آگاه‌سازی جامعه می‌تواند قدم اول برای مهار خشونت باشد. درصورتی‌ که خشونت ادامه یابد، ترک فرد آزارگر در صورت امکان می‌تواند راه حلی برای این معضل باشد. گرچه در برخی جوامع بویژه جوامع کمتر توسعه یافته به دلیل عدم استقلال ذهنی و اقتصادی زنان، برای بسیاری از آنان ترک آزارگر امکان پذیر نیست.

آشکار کردن خشونت، شکایت به قانون و مراجعه به مشاور و روان شناس، از جمله رفتارهایی است که پس از بروز خشونت باید انجام بپذیرد.

٨٩ درصد مردانی که همسران خود را مورد آزار جسمی قرار می دهند، فاقد تحصیلات دانشگاهی و عالی هستند. همچنین در تحقیقی که انجام شده است، مشخص شد که از 180 موردی که زنان علیه خشونت های خانگی شکایت کرده بودند، 128 مورد آنها حاضر نشدند پیگرد قانونی صورت گیرد.نکته مهم دیگر آن است که زنان 45 تا 49 ساله، بیشتر مورد خشونت خانگی قرار می گیرند و زنانی که مهارت های کلامی بالاتر دارند، کمتر مورد خشونت قرار می گیرند؛ البته در آمریکا و بسیاری از کشورهای اروپایی، شاهد آمار بالاتر خشونت خانگی نسبت به ایران هستیم

بايد حق و حقوقمون رو بشناسيم،قانون حمايت از زنان وجود داره

زنانی که با سوءرفتار شديد جسمی شوهر روبرو هستند و او را ترک نمی کنند، مصداق این جملات هستند. وقتی از آنها می پرسی «چرا او را ترک نمی کنی؟» پاسخ می دهند: «من شوهرم را دوست دارم». این مساله بر می گردد به احساس نياز، که در همه دنيا در هر دو روابط مرد و زن ديده می شود. زنی که پايگاه های اقتصادی خود را رها می کند و وارد پيوند زناشويی وی شود وقتی با خشونت مرد روبرو می شود از ترک او و نابسامانی اجتماعی و اقتصادی بعد از آن می ترسد. وقتی به اين نتيجه می رسد که حمايت فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی نخواهد داشت به خود می قبولاند که زندگی او همين است. چيزی که در روانشناسی به آن «درماندگی اکتسابی» می گويند. از همه بدتر اینکه اين گونه زنان به خود لقب «زن سازش کار» و «زن صبور» می دهند.

زن آسيب ديده، شيری است که خودش قفسی را به دور خود بسته که ميله های آن از بهانه های مختلف ساخته شده است. اگر اعتماد به نفس داشته باشد و اين ميله ها را بشکند آنوقت می فهمد که چه موجود قدرتمندی است. تغيير ممکن است اما بايد عرصه را به روی توانمندی های خود باز کنيم و از شيوه های مختلف استمداد بگيريم.