بچه ها بیاین از تجربیات طلاق بگید..

همه میگن انقد بی مسئولیت بوده که به همین راحتی تصمیم گرفته زندگیتو خراب کنه و ازارت بده...میگن از مسئولیت و اداره زندگی ترسیده....ولی من همیشه میگفتم منم کار میکنم پابه پای هم میسازیم میگفتم غصه نخور کار پیدا کردی با قناعت میسازیم زندگیمونو اما اون همش دنبال بهونه برای تموم شدنش بود...تنها دلیلشم این بود ما باهم متفاوتیم و احساسی ندارم...میگفتم خب بگو مشکل من چیه که رفعش کنم خودم که نمیدونم باز میگف فقط متفاوتیم

مشکل من این بود که بازیچه دستش بودم انگار ی روز میگف ادامه بدیم یروز پسم میزد...فامیل بودیم خیر سرمون...همش بی توجهی بی تفاوتی اصلا بود و نبودم فرق ندلش براش...انگار میخواس از زبون من کلمه طلاق گفته شه

من 27 اون 29 عزیزم...منم چون رابطه کامل داشتم یسال بی محلیاشو تحمل کردم فک کردم با محبت درست میشه اما بدتر شد وقیح تر شد و من مجبور شدم به خونوادم بگم این قضیه رو

نسبت فامیلی...دختر دایی پسرعمه بودیم...اوایل یسره خونه ا بود به بهانه مختلف همش دنبال زدن مخ من بود...بعد که جواب مثبت دادم ذوق مرگ بود میگف عاشقتم...بحث میکردیم اما سر چیزای کوچیک...البته اخلاقش از اولم طوری بود ه پیشم بود خوب بود ما میرف باز دو روزی یبار زنگ میزد...مامانشم حیلی تحریکش میکرد بعضی وقتا خوشحال از پیشم میرف بعد چند روز پیداش نبود میگف باید حرف بزنیم درباره ی مسئله ای...میومد و راجع به اتفاق مثلا ی ماه قبل باهام دعوا میکرد میگفتم خب چرا همونجا نگفتی ناراحت شدی حالا یادت اومد...بنظرم مامانش محرک بود...اما بعد که بحث کار اومد وسط دیگه خیلی بی توجه شد

دانشجوی لیسانس بود...دنبال این بود ی کاری پیدا کنه با درامد بالا که زود پولدار شه میگف با این حقوقای کم من نمیتونم

من فقط سپردمش به خدا...هم خودشو هم مامانشو...انقد روحم ازار دید با رفتاراش...یعتی ی ماه تو تلگر ام پیام میزاشتم زنگ میزدم اس میدادم که چته خب اگه نمیخوای ادامه بدی چرا اذیتم میکنی میخوند ولی محل نمیداد...سنگ بود انگار...تازه مامانش همه جا میره میگه تقصیر من بوده نه پسرش انقد که بی وجدانه

نه اعتیاد ندلش...من فک میکنم عرضه اداره زندگیو نداشته و دنبال بهونه بوده...اخه همین اواخر که دعوا کردیم گف انتظار داری من رفتارم باهات وقتی با کت و شلوار میرم سرکار با شرایط الانم یکی باشه؟بنظرش درخواست محبت خواسته بزذگی بود یا فقط اون تو دنیا رفته سرکار