سلام دوستان من ۲۰ سالمه ودرسن کم ازدواج کردم والان بشدتتتتتت پشیمونم خیلییییی .شوهرم قبلاطلاق گرفته واختلاف سنیمون زیاده واقعادنیامون متفاوته حالاغیرازایناشوهرم خیلیییی خصوصیات بددیگ ام داره (عصبی بودن.فحاشی.کارنکردن.پس اندازنکردن.سردوبی حرف.بدبودن باکل فامیل مخصوصاخانوادم)من ی بچه ام دارم اماواقعابریدم الان دوماهی میشه ک جداییم بچمم پیشم نیست منم دلم براش تنگ نشده زیادیعنی میتونم بدون اون زندگی کنم البته جاشم خیلی خوبه اونجا.من حمایت خانوادمودارم ازوقتی اومدم تازه فهمیدم زندگی یعنی چی.میتونم درسموادامه بدم .حالابنظرتون برگشت کاردرستیه؟یابدون عذاب وجدان بمونم خونه پدرم
چه سخت😔
صلاح کار خویش خسروان دانند
برای اصلاح رابطه تون
تلاشی کردید ؟
مشاور رفتید ؟
نمیدونم
ینی واقعامیخوای برگردی ؟؟؟؟؟؟
بچت چند سالشه؟
بمون
این زندگی تو، اگه همسرتو دوس نداری، دیگه فایده ای نداشته موندت
پس فرزندت چی ؟؟ چرا خانوادت اجازه دادن تو سن کم با یه مرد مطلقه ی هیچی ندار ازدواج کنی ؟؟. حالا میتونن حمایتت کنن ؟ وای اون بچه 😣
دلت برای بچه ت تنگ نشده؟
طفلی بچت
وقتی جاش خوبه و توهم انقد بچه ایی جدایب بهترینه
بمون خونه پدرت چرا برگردی جایی که اینقدر فشار روت بوده
بدون عداب وجدان بمون خونه بابات
٢٠ سالته
بهترين زندگي ميتوني داشته باشي، كي گفته كه بايد بسوزيو بسازي
شايد با كسي ديگه خوشبخت بشي
ولي دوري بچت رو ميتوني تحمل كني؟
اگه فقط میخوای بخاطر بچت برگردی، کار درستی نمیکنی.
توام حق و حقوقی داری.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
14 ثانیه پیش
16 ثانیه پیش
16 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز