چرا هیچکس راجب اینکه ادم چقدر دلش برای قبل از مادر شدن ممکنه تنگ بشه حرفی نمیزنه
یعنی واقعا هیچ ربطی نداره این موضوع به دوست داشتن بچتون یا حضور بچتون
مادرشدن یعنی یه مسئولیت بیست و چهار ساعته تا حداقل۱۸ سالگی بچه و یه دغدغه بیست و چهار ساعته تا اخر عمرتون و درسته که بچه بی نهایت عزیز و شیرینه برای ادم ولی خیلی پیش میاد ادم دلش برای وقتی که همچین مسئولیتی توی روزمره اش نبوده و میتونسته بدون دغدغه و با برنامه شخصی زندگی کنه تنگ میشه
تازه این و منی دارم میگم که واقعا کمک از اطراف دارم و همسرمم خیلی مسئولیت پذیر بوده تا اینجا تو والدگری مثلا هر یکی دو ماه یه صبح شب دخترم پیش خانوادم میمونه و حتی گاها همونجا میخوابه من دوستام و میبینم با همسرم تفریح دو نفره میریم یا حتی تنهایی یه برنامه ای که دوست دارم میچینم ،واقعا برای کسی که کمک نداره یا همسرش فک میکنه بچه داری کار مادره به تنهایی واقعا خیلی بیشتر از من پیش خواهد اومد اما متاسفانه یا کسی راجبش حرف نمیزنه یا تا کسی راجب این حرف بزنه محکوم به مادر بدی بودن و دوست نداشتن فرزندش میشه و بهش عذاب وجدان میده جامعه 🫠
