صبح تا شب مشغول آشپزی و تمیزکاری هستم
کسی بهم کمکی نمیکنه💔
اگه ازدواج کرده بودم اره وظیفه م بود ولی اخه الان چرا کسی کمکم نمیکنه
من نباشم غذای خوب نمیخورن خونه بهم میریزه
این حس مسئولیت پدر منو دراورده به هیچ وجه نمیتونم ول کنم همینطوری بمونه
مادرمم به تازگی رفته..
همه چیز به عهده منه
دستت درد نکنه .خوشبخت بشی الهی والی از بقیه کمک بگیر وخیلی اهمیت نده میشه وظیفت
عزیزم خدا کمکت کنه تحمل کن و اعصاب خودتو ناراحت نکن چاره چیه
با غصه چی درست میشه؟
آخی
خدا بهت کمک کنه.چنذ سالته؟
خب تو هم به خودت سخت نگیر
سعی کن بیشتر به خودت برسی
رفته کجا
اگه خاهر داری وظیفشه کمکت کنه.
مادرت کجا رفته؟
خواهر برادر داری؟ چند سالشونه؟
خودت شوهر و بچه نداری؟
حس مسئولیتت رو کم کن کمی به فکر سلامت جسم و روان خودت باش
برای خودت هم وقت بذار
اینجوری قدرت رو بیشتر میدونن مجبور میشن مشارکت کنن
اگر به این مدل زندگی عادت کنی بعد ازدواج هم همینجوری رفتار میکنی و خودت رو فدای بقیه میکنی
من حاملم واردوج کردم
هنوزم من میرم کارا مادرم میکنم
من سبزی براش میخر سرخ میکنم
لوبیا واسه لوبیا پلوش من میخرم
مادرمم جوان
ولی من ازنوجواتبم اینجوزی مادرم عادت دادم
مادرت کجا رفته چندتا خواهر برادرید؟
